Τι φοβερός ο κίνδυνος να
ζεις μέσα στη ζούγκλα,
τ’ αγρίμια να σε κυνηγούν
μέχρι το αίμα να σου πιουν!
Αγρίμι και ο φόβος μου με
τρώει μέρα – νύχτα,
κι εγώ ασφάλεια ποθώ
και ζωντανός να κρατηθώ.
Βάλε με μέσα στο κλουβί κι
ασφάλισε την πόρτα,
κανένας πια να μη μπορεί
να μου πειράξει τη ζωή.
Και λίγο μόνο φαγητό, δε
θέλω τίποτ’ άλλο,
μπορώ να μένω και πρηνής.
Αρκεί να είμαι ασφαλής!
