Έχω αρχές, μου έλεγε ο φίλος
μου ο Λάκης,
και με αυτές πορεύομαι.
Και στη ζωή μου προσπαθώ όσο
μπορώ να τις τηρώ.
Να είμαι πάντα δίκαιος,
ακέραιος, ειλικρινής,
αδέσμευτος και συνεπής.
Ήρθε και γύρισε ο καιρός και
βρέθηκε ο Λάκης
σε κάποιο πόστο ισχυρό,
προσοδοφόρο,
με εύνοια κομματική από δικό
του συγγενή.
Τα δίκαιος κι αδέσμευτος κι
ειλικρινής και συνεπής
σαν λέξεις φάνηκαν παλιές.
Και μια στιγμή τον ρώτησα:
Τι γίνονται, βρε Λάκη μου,
εκείνες οι καλές αρχές;
Κι εκείνος μού απάντησε:
Δεν έφταναν, βρε φίλε μου,
εκείνες οι παλιές αρχές,
και τώρα έχω κι άλλες!
Χαμογελάσαμε κι οι δυο.
Αλλιώς αυτός.
Αλλιώς εγώ!
