Θέση δεν παίρνει και μένει
ουδέτερος,
άλλους αφήνει να βρίσκουν
τον τρόπο,
ούτε ημέτερος ούτε
συνέταιρος
και αποφεύγει απλήρωτο
κόπο.
Για τα κοινά παραμένει
αδιάφορος,
μόνος τραβάει σε δρόμο
δικό του,
κι αν δυστυχεί ο πλησίον
του άπορος,
μόνη του μέριμνα ο εαυτός
του.
Πρώτιστη σκέψη του πώς να
βολεύεται,
εκμεταλλεύεται τις
ευκαιρίες,
αν δυσφορούνε οι άλλοι, δε
ντρέπεται,
αντιπαρέρχεται κατηγορίες.
Δε χολοσκάει για κείνους
που μάχονται,
δεν τον αγγίζουν αγώνες,
ιδέες,
ακατανόητο να θυσιάζονται·
δε συγκινείται με λέξεις
γενναίες.
Ίσια τραβά αγκαλιά με την
τύχη του
μέσα σε σίγουρη άνυδρη
κοίτη.
Ευτυχισμένα περνάει τη
ζήση του
όσο κι η γάτα του μέσα στο
σπίτι…
