Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Αποσόβηση


Χωρίς ανταπόκριση μένουν οι κλήσεις,
ο φίλος δε δίνει σημεία ζωής, 
ματαίως προσμένω δικές του ειδήσεις.
Να έπεσε μήπως σε κρίση σιωπής;

Εισβάλλουν στη σκέψη κακές υποψίες,
και πρέπει να σπεύσω, το φίλο να βρω,
πολλά τα χιλιόμετρα κι οι δυσκολίες,
μα πάντα τον ένιωθα σαν αδερφό.

Μονάχο τον βρήκα στο άδειο του σπίτι,
εμφάνιση κρύα, σαν κάποια σκιά,
οι λέξεις του λίγες, απέραντη λύπη,
χαμένο το βλέμμα, σβησμένη θωριά.

Πολλά ενδιαφέροντα, δράση και πόθοι,     
θερμός, ευπροσήγορος, αγαπητός.
Αγνώριστος τώρα· αδράνεια, φόβοι,
στο νου του φουρτούνα, κι αυτός ναυαγός.

Η διάγνωση γρήγορη: μελαγχολία,
ασθένεια ύπουλη, διαλυτική,
δυσβάστακτο βάρος η όποια ασχολία
και κάθε αλήθεια σου τυραννική.

Στο φίλο μου δίπλα για όλες τις μέρες,
προβλήματα λύνω, δουλειές του μισές.
Σαν φέρνει στο νου του σκοπέλους και ξέρες,
το λόγο γυρνώ σε ωραίες στιγμές.

Σε λάθη ασήμαντα δίνει διαστάσεις
και πέφτει στη θάλασσα των ενοχών,
αγχώδεις θυμάται παλιές καταστάσεις,
κι εγώ τον τραβώ να σταθεί στο παρόν.

Αρχίζει να βλέπει το ψέμα τής λύπης,
το πώς ξεφυτρώνουνε σκέψεις βαριές,
διακρίνει στο βάθος το δρόμο τής λύσης
και φάρμακο γίνονται μικροχαρές.

Αργά, σταθερά λευτερώνει το πνεύμα,
αχτίδες φωτός έχουν γίνει πυκνές,
κονταίνει τη θλίψη, γλυκαίνει το βλέμμα,
ασήμαντες πλέον οι λίγες σκιές.

Οι μέρες περάσανε, πάει το ψέμα,
πομφόλυγες ήτανε οι απειλές.

Θερμή ανταπόκριση τώρα στις κλήσεις,
κυρίαρχος πια ο παλιός εαυτός,
στη νέα ζωή θετικές απαντήσεις.
Ο φίλος μου είναι ξανά ζωντανός!


Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018

Βιολιτζήδες


Αυτά και πάλι αυτά,
τραγούδια βαρετά,
με ίδιους βιολιτζήδες,
στον ίδιο το χαβά.

Και είπαμε, καιρός,
ν’ αλλάξουμε σκοπό,
με άλλους βιολιτζήδες
ν’ ανοίξουμε χορό.

Σαν ήρθαν οι καινούριοι
με όρεξη πολλή,
αλλιώτικα κινήσαν
να παίζουν το βιολί.

Μα πριν να ρθει το βράδυ,
το γύρισαν ξανά,
λαλούνε σαν τους άλλους
στον ίδιο το χαβά.


 «Οι βιολιτζήδες άλλαξαν μα ο χαβάς ο ίδιος»
                                                           παροιμία


Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2018

Χαμένα


Αυθόρμητα και φιλικά τα όμορφα αισθήματα,
μα πώς να εκτιμήσει;
για χρόνια είχε εθιστεί σε τύπους και προσχήματα,
και τι να ξεχωρίσει!

Τα λόγια πεντακάθαρα, με άδολη πραότητα
καλοδιατυπωμένα,
εκείνη αναζήτησε και «βρήκε» σκοπιμότητα,
και παν όλα χαμένα…


Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018

Τι θα λέμε στα παιδιά;


Ιστορική λαθροχειρία
πρωτοφανής στα χρονικά,
μπροστά στα μάτια τα δικά μας
που τα κρατούσαμε κλειστά.

Ο Σύμμαχος μας «συμβουλεύει»
για στάση ρεαλιστική,
κι έτσι το ψέμα τους θα γίνει
ταυτότητα κανονική.

Κι όταν ρωτήσει η γοργόνα
για το μεγάλο βασιλιά;
Θα βρούμε τόπο να κρυφτούμε;
Και τι θα λέμε στα παιδιά;