Καλλονή από τις λίγες στην παλιά φωτογραφία,
την κοιτάς και δε χορταίνεις τη γλυκιά της ομορφιά.
Τώρα στα ογδονταπέντε – αναπόφευκτη πορεία –
με ρυτίδες οργωμένη, τα μαλλιά της αραιά.
Στήριγμά της το μπαστούνι και η πλάτη κυρτωμένη,
στο λαιμό της και στα χέρια τα σημάδια φανερά.
Όμως στο χαμόγελό της μία θέρμη ζηλεμένη
και στη λάμψη των ματιών της ζωντανή η ομορφιά.
(Βασιλικός κι αν μαραθεί, τη
μυρωδιά την έχει)
