Μη τρέχεις

                                                                Στην Έρση                                            

Μαζί ξεκινήσαμε, δέκα τ’ Απρίλη

κι ο δρόμος μπροστά μας πλατύς και βατός,

ωραίες οι λέξεις μας ήταν στα χείλη,

ανέφελος, σίγουρος ο ουρανός.

Γλυκό καλοκαίρι, οι μέρες δικές μας,

ο ένας στον άλλο πιστός αρωγός,

συνύπαρξη μέσα σε ίδιες ιδέες,

πορεία στον κόσμο, κοινός ο σκοπός.

Οι μήνες περάσαν και ήρθε Δεκέμβρης,

ταχύς ο δικός σου βηματισμός,

κι εγώ πολεμάω με δύσκολες σκέψεις,

αφού δε σε φτάνω και μένω ουραγός.

Οι λέξεις που είχαμε ίδιες στα χείλη,

παγώσαν και μένουν χωρίς προσμονή,

εσύ μακρινός σαν να έχεις διαφύγει,

ματαίως φωνάζω, μη τρέχεις πολύ.