Ένας άλλος ιός

 

Αρρώστια ξαφνική, θανατηφόρα,

δεκάδες κάθε μέρα οι νεκροί

σε κάποια μακρινή ωραία χώρα,

και φάρμακο δεν έχουν οι γιατροί.

Αόριστες πολλές πληροφορίες,

καινούριος, λένε, είναι ο ιός,

τρυπάνε το μυαλό οι απορίες,

αόρατος ο ύπουλος εχθρός.

Γιατροί και βιολόγοι επιμένουν,

ζητούνε των νεκρών ιστορικό,

υπάρχουνε πολλοί που δεν πεθαίνουν,

ελπίδες να βρεθεί το μυστικό.

Ρητές τού βασιλιά οι οδηγίες,

απ’ όλους πιο πολύ ανησυχεί,

στην έρευνα πολλές οι χορηγίες

συμπέρασμα στα γρήγορα να βγει.

Περίεργες προέκυψαν ενδείξεις,

στα θύματα ευρήματα κοινά,

κοντεύουνε να βρούνε αποδείξεις.

Ενημερώνουν διαρκώς το βασιλιά.

Και να! δυο βιολόγοι καταφέρνουν

να βρούνε το μεγάλο μυστικό,

ανήσυχοι, για το παλάτι τρέχουν.

Και τώρα ο βασιλιάς σε πανικό.

Ρητές και πάλι δίνει οδηγίες

το φάρμακο αμέσως να βρεθεί,

αυξάνει τις γενναίες χορηγίες,

ο κόσμος, λέει, πρέπει να σωθεί.

Τι νά ’χουνε οι δυο ανακαλύψει

και τόσο ο βασιλιάς ανησυχεί;

Τι κίνδυνος στο μέλλον θα προκύψει,

αν κι άλλο ο ιός εξαπλωθεί;

Κατάλαβε το τι μπορεί να γίνει·

μεγάλη απειλή για βασιλείς,

αφού ο άθλιος ιός μολύνει 

μονάχα υπηκόους αφελείς!

Ίσως στο συμβατικό

 

Ελπιδοφόρα  η πρώτη του σχέση, 

η τρυφερότητα, η ομορφιά.

Όμως τα λόγια της μείναν στη μέση·

άκομψα έφυγε κάποια βραδιά.

Δεύτερη σχέση, τα λόγια ακμαία

σίγουρα φάνηκαν, όλα καλά,

μέρες και νύχτες τα πάντα ωραία,

ήταν ολόθερμη η αγκαλιά.

Μες στην αγάπη και μέσα στο κάλλος

ίσια πορεία, γλυκιά η ζωή.

Όμως στο διάβα της βρέθηκε άλλος

κι είπε πως θέλει μιαν άλλη αρχή!

Τρίτη προσπάθεια, τρίτη ελπίδα,

όλα ευφρόσυνα όπως και πριν.

Όμως η Τύχη του σάπια σανίδα,

κι έπεσε πάλι στο άθλιο πλην.

Δεν ξαναπίστεψε σ’ άλλη αγάπη,

όλες τις έβλεπε απατηλές,

έριξε πια την ψυχή του σε νάρκη,

μόνο το σώμα σε σχέσεις φτηνές.

Κι όπως κυλάει ο χρόνος και φεύγει,

η μοναξιά του κενό πληκτικό.

Μα ο παππούς απ’ το ράφι ορμηνεύει

για συνοικέσιο συμβατικό.