Στην Έρση
Μαζί
ξεκινήσαμε, δέκα τ’ Απρίλη,
ο δρόμος μπροστά μας πλατύς και βατός,
ωραίες
οι λέξεις μας ήταν στα χείλη,
λαμπρά πρωινά, ουρανός ανοιχτός.
Γλυκό
καλοκαίρι, οι σκέψεις ακμαίες,
ο
ένας στον άλλο πιστός αρωγός,
συνύπαρξη
μέσα σε ίδιες ιδέες,
πορεία
στον κόσμο, γερός ο δεσμός.
Περάσανε μήνες, Δεκέμβρης μπροστά μας,
εσύ με ταχύτατο βηματισμό
κι
εγώ προσπαθώ να κρατώ τα δικά μας,
μαζί για τον όμορφο προορισμό.
Οι
λέξεις που είχαμε ίδιες στα χείλη,
λες κι είναι χαμένες σε σκέψη θολή,
εσύ
μακρινός, λησμονείς τον Απρίλη.
Ματαίως
φωνάζω, μη τρέχεις πολύ.
Πάντα μια "Έρση" μας προσπερνάει τελικά Άρη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνει μια γλυκόπικρη γεύση το ποίημά σου. Ελπίζω να είχε καλή έκβαση ο αγώνας δρόμου. Διακρίνω μια πικρία στους τελευταίους σου στίχους...
Καλό βράδυ να έχεις!
Ένα ζευγάρι που ξεκίνησε με άριστους οιωνούς. Κάποια στιγμή άρχισε ο αποσυντονισμός. Από τον όμορφο Απρίλη τους ως τον άσχημο Δεκέμβρη τους μεσολάβησε μια πενταετία. Η μεν προσπαθεί να συντονιστεί, ο δε στην απογοήτευση. Αγαπητοί φίλοι μου κι οι δυο. Κι εγώ, παρατηρητής, κατέγραψα με λύπη την εξέλιξη, σε λίγες γραμμές. Μέσα στο νόημα των στίχων το σχόλιό σου, Μαρία. Ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΠόσο λίγοι είναι αυτοί που στη ζωή μας μένουν μέχρι τέλους
ΑπάντησηΔιαγραφήακούγοντας όταν τους φωνάζουμε "μην τρέχεις πολύ"!!!
Πολύ όμορφο το ποίημα σου στο τέλος της ανάγνωσής του
σε αφήνουν γεμάτο μεστά συναισθήματα.
Πράγματι, λίγοι μένουν ως το τέλος με ευήκοα τα ώτα. Και οι προσπάθειες δε στέφονται πάντα με επιτυχία. Ευχαριστώ πολύ για το μεστό σου σχόλιο, αγαπητή μου Φλώρα.
ΔιαγραφήΚι όμως ! Εγώ ένιωσα τις εποχές που περνάει η κάθε σχέση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι θα πω.... θα έρθει η άνοιξη και πάλι; Δεν θα έρθει;
Καλό ξημέρωμα φίλε Άρη!
Σίγουρα υπάρχουν εποχές στη σχέση δυο ανθρώπων. Στην περίπτωση των φίλων που περιγράφω, ο χειμώνας πολύ μακρύς. Ελπίζω σε μια προσεχή μου ανάρτηση να περιγράψω την καινούρια τους άνοιξη. Να είσαι καλά, Αριστέα.
ΔιαγραφήΚαλές γιορτές ευχόμαστε φίλε Άρη, με κουράγιο και δύναμη στους δίσεκτους καιρούς μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, αγαπητέ μου Ευρυτάνα. Καλή συνέχεια και στην καινούρια χρονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ύστερα ήρθε η Άνοιξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να το πιστεύω, αλλιώς δεν έχω άλλον τρόπο να την παλεύω μέσα μου...
Καλή σου μέρα φίλε Άρη! Σε φιλώ!
Συμφωνώ, αγαπητή μου Joan. Χωρίς την πίστη πως θα ξαναρθεί η Άνοιξη, θα είχαμε εκλείψει ως είδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για το καίριο σχόλιό σου.
Πάντα ξανάρχεται η άνοιξη...αλλά και ο Δεκέμβρης είναι απαραίτητος..ίσως απλά για να "ξεκαθαρίζει το τοπίο"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
Εύστοχο και περιεκτικό το σχόλιό σου, αγαπητή Μαρία. Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή