Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Φυγή στα 91

Χίλια μάς έκανες καλά, σβησμένα τα ’χες όλα,
ένα εμείς σού κάναμε και το ’φερες βαριά,
λίγες βδομάδες έμειναν την τελευταία ώρα,
να σε υπηρετήσουμε μ’ όλη μας την καρδιά.

Σίγουρα κρυφομίλησες στην Άτροπο τη νύχτα
και χάρη θα της ζήτησες, για πρώτη σου φορά,
τη θερμοπαρακάλεσες να κόψει πια το νήμα,
μη και προλάβεις, κούραση να φέρεις στα παιδιά.

Στην άκρη ανενδοίαστα ξανά τον εαυτό σου,
όπως και σ’ όλη τη ζωή, στους άλλους το μυαλό,
ακόμα και σαν έφτασες μπροστά στο θάνατό σου,
πέρα από κάθε όριο, να κάνεις το καλό.

Γυρνώ στα τόσα που ’ζησες απ’ τα μικρά σου χρόνια,
πολέμους, φτώχειες, άδικα, ποικίλες συμφορές,
σαν έλατο περήφανο στη λάβα και στα χιόνια,
στεκόσουνα αφόβιστη. Θηρίου αντοχές!

Όσα κι αν γράψω, λιγοστά μπρος στη μεγαλοσύνη,
με δέος για το μέγεθος, άπειρο σεβασμό,
φτωχές οι λέξεις, δε χωρούν την τόση καλοσύνη,
πώς να φανεί το βάθος της μέσα σ’ ένα γραπτό;

   Ένα μικρό γραπτό για έναν μεγάλο Άνθρωπο, που έφυγε οριστικά και αμετάκλητα, πριν λίγες μέρες, μετά από σύντομη ασθένεια.
   Δεν προλάβαμε να της ανταποδώσουμε ένα ελάχιστο μέρος απ’ αυτά που τις χρωστούσαμε. Εμείς, τα παιδιά της, γέροντες πια κι εμείς.
   Το μεγάλο της ελάττωμα: να ξεπερνά συνεχώς τα όρια της καλοσύνης. Και παρέμεινε …αδιόρθωτη, μέχρι την τελευταία της στιγμή, έχοντας πλήρη διαύγεια.
   Γροθιά στο στομάχι, Μάνα, η φυγή σου. Κι ο πόνος οξύς!


16 σχόλια:

  1. Φτωχά τα λόγια, ντρέπομαι και που τα γράφω.
    Όμως η Μάνα, αφήνει μνήμες αιώνιες. Αθάνατος Άγγελος μένει κοντά σας και σας ευλογεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φτωχά τα λόγια, για έναν «πλούσιο» Άνθρωπο.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Άννα.

      Διαγραφή
  2. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει και αυτός ο αποχαιρετισμός σου είναι του γυιού στη μάνα , την αιώνια μάνα !Και αυτή τη στιγμή νιώθω δέος για τα συναισθήματά σου !!
    Καλό ξημέρωμα Αρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα συναισθήματα βαριά κι επίμονα. Αιώνια Μάνα τής υπομονής αλλά και της επιμονής για το καλό.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Nikol.

      Διαγραφή
  3. Να έχει καλούς ουρανούς Άρη μου!
    Ξέρω πως αυτός ο αποχαιρετισμός κρύβει μεγάλη οδύνη. Να είσαι δυνατός και υγιής σου εύχομαι ολόψυχα!
    Το ποίημά σου είναι η απόλυτη κατάθεση ψυχής. Ένιωσα μεγάλη συγκίνηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οδύνη που ενισχύεται από τη μνήμη. Τις οδυνηρές διηγήσεις μιας ζωής σημαδεμένης από βαριές εμπειρίες.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Μαρία.

      Διαγραφή
  4. Φίλε Άρη, με ιδιαίτερο σεβασμό και εκτίμηση, σου εκφράζω την αμέριστη συμπαράσταση μου, αλλά και τα θερμά μου συλλυπητήρια. Αυτή η γροθιά στο στομάχι, δεν αποδυναμώνεται, όσο "πλήρης ημερών" κι αν φύγει η Μάνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι πράγματι. Πολύ περισσότερο, όταν μέχρι την τελευταία στιγμή, προσπαθεί να συνεχίσει την προσφορά της ως Μάνα...
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Joan.

      Διαγραφή
  5. Ζωή σε σένα!!! Να ζεις να τη θυμάσαι!!!
    Να της μοιάσεις!!!
    Να της κάνεις συχνά τέτοια μνημόσυνα σαν αυτό το ποίημα σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει συγκεκαλυμμένα σε κάποιες αναρτήσεις μου.
      Να είσαι καλά, Φλώρα. Σ’ ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  6. Να είστε γερός, δυνατός, να τη θυμάστε και να βαδίζετε στα βήματά της.
    Μέσα από τα λόγια σας, νιώσαμε απόλυτα τον πόνο που βιώνετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι υπέρμετρα καλοί άνθρωποι προκαλούν μεγάλη λύπη με το θάνατό τους!
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Ινώ, για το περιεκτικό σου σχόλιο.

      Διαγραφή
  7. "Γροθιά στο στομάχι, Μάνα, η φυγή σου. Κι ο πόνος οξύς!"
    Αυτό νιώθω κι εγώ...έφυγε και η δική μου λίγες μέρες μετά τη δική σου στα 85 της και δε βρίσκω λόγια να πω όσα αισθάνομαι...πάντως καλύτερα από σένα δεν θα έγραφα...ταυτίζομαι απόλυτα με το ποίημά σου!!
    Θερμά συλλυπητήρια και καλό παράδεισο και στις δυο τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο μεγαλώνουμε, τόσο βαθύτερα εκτιμούμε τον αγώνα τών γονέων μας. Γι’ αυτό και είναι ο πόνος οξύς.
      Κι όσο αναδεύει η μνήμη τις διηγήσεις τους απ’ αυτά που πέρασαν, ο πόνος παραμένει.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Μαρία.
      Συμπάσχων και συμπαριστάμενος.

      Διαγραφή
  8. Αυτό αφήνουν πίσω τους οι μάνες καλοσύνη...και εσύ το κατάθεσες στο ποιήμα σου για το φευγιό της.. θα είναι χαρούμενη για το παιδι της.. να είσαι καλα να την θυμασε καλό παράδεισο να έχει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλοσύνη άμετρη και ανιδιοτελής.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τα θερμά σου λόγια, αγαπητή φίλη.

      Διαγραφή