Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

Παξ γιουροπιάνα (Pax neoRomana)


Η Διακήρυξη-ειδοποίηση

Το γιούρο η σημαία μας, το γιούρο η ψυχή μας,
για τους γιουρο-υπήκοους αλλάξαν οι καιροί,
η μόνη τους διέξοδος η σκέψη η δική μας
κι εσείς εκεί στο γκρίχελαντ θα μάθετε σκυφτοί.

Ήρθε καιρός να σβήσετε αρχαίες Σαλαμίνες,
η Ιστορία θα γραφτεί από τους δανειστές,
γιουρότοπος η χώρα σας μονάχα για μαρίνες
κι εμείς οι γιουροκράτορες φθηνοί αγοραστές.

Αφήστε τα σαλπίσματα και θούρια του Ρήγα
παιάνες και ποιήματα και Κάλβιες ωδές,
στο γιουροθέατρο εσείς στο ρόλο τού κολλήγα
και πείτε ό,τι θέλετε για νεοναζιστές.

Σουλτάνος σας το γιούρογκρουπ και Πόλη οι Βρυξέλλες,
διακόσια γρόσια θα ’χετε το σίγουρο μισθό,
ο άρτος θα ’ναι υπαρκτός, πολλές οι πασαρέλες.
Μελετημένα τα ’χουμε από πολύν καιρό.
                                   
                                   Ακριβές αντίγραφο                              
                                     Νταής ελ μπλούμ
                                     Γιουρο-Dragουμάνος

Η εν υπνώσει Απάντηση

Μονάχα γιούρο κι αριθμοί βαθιά μες στην ψυχή σας,
και χρόνια ονειρεύεστε αλλιώτικους καιρούς,
να έχουμε για σκέψη μας μονάχα τη δική σας
και κάποιους να μας βλέπετε στα πόδια σας σκυφτούς.

Μέγγενη πια το γιούρο σας με δόλο σχεδιασμένη,
στενό μαντρί που στήσατε να μπούνε οι λαοί.
Σκιές οι κυβερνήσεις μας, πολίτες φοβισμένοι,
στα μεγακαταστήματα καταναλωτικοί.

Αλάριχοι, γιζέριχοι, γελίμεροι, αδόλφοι,
νταήδες σιδηρόφρακτοι με πίσσα στο μυαλό,
σκοτώσατε και κάψατε, ρημάχτηκαν οι τόποι,
μα δεν εξαφανίσατε εφτάψυχο λαό.

«Ειρήνη» τώρα φέρνετε με γιούρο και με χάντρες,
μ’ αντάλλαγμα τη χώρα μας κρυφά και φανερά.
Μ’ αν θα βρεθούνε πρόθυμοι καινούριοι εφιάλτες,
θα σηκωθούνε τιμωροί τ’ αδούλωτα βουνά.

Μες στους αιώνες οδηγοί στέκουν οι Σαλαμίνες,
ποτέ δε μας γονάτισε της φτώχειας απειλή.
Κι αν ταχτικά ξεπέφτουμε σε δόλιες παγίδες,
σε χίλια δυο μαρτύρια σταθήκαμε ορθοί.

                 Σημειώσεις
                 Αλάριχος. Ηγέτης των Βησιγότθων
                 Γιζέριχος, Γελίμερος. Ηγέτες των Βανδάλων
                       Βησιγότθοι, Βάνδαλοι. Γερμανικά φύλα
               
Σχετικές παλαιότερες αναρτήσεις: «Για τι πολέμησες πατέρα;»,
                                                                «Ισχνές αγελάδες»


12 σχόλια:

  1. Άρη ανατρίχιασα! Πέρα από το γεγονός ότι θαύμασα τη γλωσσοπλασία σου ( και την ευχαριστήθηκα) αναθάρρησα !
    Να'σαι καλά!
    Εξαιρετικός για άλλη μία φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκεί που φουντώνει η αγανάκτηση, ξεμυτίζει και η αισιοδοξία, ότι από κάπου θα φυτρώσει το καλό.
      Δε χάνουμε το θάρρος μας.
      Σ’ ευχαριστώ, Αριστέα.

      Διαγραφή
  2. Θαύμασα την απάντησή σου στα φιρμάνια του ολλανδού σουλτάνου!
    Ρίγησα με τους στίχους σου Άρη. Τούτες τις ώρες, οι στίχοι γράφουν ιστορία και οι ποιητές έχουν χρέος να κρατούν τα "πρακτικά" του πολέμου.
    Με απέραντο θαυμασμό και το ηθικό αναπτερωμένο, σε καληνυχτίζω Άρη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια άλλη τουρκοκρατία κι ένας άλλος πόλεμος. Τον ζούμε καθημερινά και αντέχουμε.
      Οι μάχες και οι απώλειες προσφέρουν εμπειρία. Όλοι γινόμαστε σοφότεροι, άρα ικανότεροι για τις επόμενες μάχες
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  3. Ξανά στους στίχους σου η πραγματικότητα στις πραγματικές της διαστάσεις!!! Δεν το διαβάζουμε συχνά και σίγουρα σπάνια το βρίσκουμε στους στίχους των σύγχρονων δημιουργών.
    Και να προσθέσω ότι οι λαοί έχουν και σύγχρονους ήρωες, ανθρώπους που ζουν δίπλα μας και τολμούν να αγωνιστούν, να πουν όχι και να χάσουν τη δουλειά τους, να πουν την άποψή τους και να βρεθούν πεταμένοι σε κάποια γωνία...
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πραγματικότητα είναι ζοφερή. Σιγά-σιγά συνειδητοποιείται από πολλούς. Και εκεί βρίσκεται κάποια ελπίδα.
      Οι ήρωες κατά κανόνα είναι αφανείς, όλες τις εποχές. Και σε πόλεμο και σε ειρήνη.
      Σ’ ευχαριστώ, Αλεξάνδρα.

      Διαγραφή
  4. Μέσα στους εξαιρετικούς στίχους σου οι αλήθειες στριμώχνονται με τους αγώνες που περιμένουν να δοθούν!
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι αγώνες βρίσκονται μπροστά μας. Θα δοθούν οπωσδήποτε.
      Δε θα είναι η πρώτη φορά!
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  5. Γιούρο χάντρες καθρεφτάκια κι άλλα μπιχλιμπίδια,
    μας δείχνουν μας κουνάνε,για να τους προσκυνάμε,
    από μας εξαρτάτε να μην απλώνουμε το χέρι παρά
    να τους απωθούμε,και να βασιζόμαστε στα δικά μας
    ...λιλιά κι ας είναι και λίγα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. «Να βασιζόμαστε στα δικά μας». Αυτήν την
      απλή αλήθεια δε μπορούμε ακόμα να την
      αντιληφθούμε. Και συνεχίζουμε…
      Σ’ ευχαριστώ, Frezia.

      Διαγραφή