Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

Στους αγρούς των ελπίδων


Οι λαοί απαιτούν και οι ρήτορες σπεύδουν
στους αγρούς των ελπίδων να σπείρουνε Θα.
Λιγοστοί δυσπιστούν, οι πολλοί περιμένουν.
Και τα λόγια πολλά.

Στο ρυθμό του ο Χρόνος, χωρίς συγκινήσεις,
αγνοεί διακηρύξεις, ιδέες και Θα,
την αλήθεια τη φέρνει χωρίς εξηγήσεις.
Και τα λόγια λιτά.

Ξεφυτρώνουν δειλά κάποια Θα μετρημένα,
τα ζιζάνια δίπλα τους ευημερούν,
των ρητόρων τα λόγια, χλιαρά, μασημένα.
Οι πολλοί απορούν.

Θεωρίες ποικίλες, αιτίες, εκθέσεις
για τη σύγκρουση δέοντος και εφικτού,
φλυαρίες «σπουδαίων», φτηνές αντιθέσεις
παλαιού παιχνιδιού.

Οι λαοί διατηρούν τους αγρούς των ελπίδων
και των Θα τούς σπορείς αιωνίως ζητούν.
Ξεπηδούνε οι ρήτορες σκοπιμοτήτων,
και αυτοί κυβερνούν.


4 σχόλια:

  1. Αυτή η "σύγκρουση δέοντος και εφικτού" κάνει τη ζημιά.
    Άρη μου δεν ξέρω αν το έγραψες αυτή την περίοδο, πάντως καταγράφει με ακρίβεια τα συγκρουσιακά αδιέξοδα των ημερών.
    Με την ευχή να έχουμε καλές και γόνιμες σπορές σε καληνυχτίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνιμο φαινόμενο η παθογένεια των πληθωρικών υποσχέσεων και της βραχύβιας μνήμης.
      Κι όλο βρίσκουμε μπροστά μας τον τοίχο τού εφικτού.
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  2. Συν τοις άλλοις, έχουμε και έναν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ τίτλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή