Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Άιντε γκρέκο


Δεν είναι ’δω τα διάσελα και οι κορφές τής Πίνδου,
με το «αέρα» να σκορπάς ορδές των φασιστών.
Δεν είναι ’δω τα οχυρά για μαχητές τού Ρούπελ
να πολεμάς ηρωικά τα στίφη ναζιστών.

Δε θα σε βομβαρδίσουνε με στούκας και κανόνια,
δε θέλουν πλέον αίματα – κοστίζουν ακριβά.
Αυτό που δεν τους άφησες να πάρουν με τα όπλα,
φθηνά το παίρνουν με χαρτιά. Αντίσταση καμιά.

Δε θα υψώσουν σβάστικα ξανά στον Παρθενώνα,
αργά σού τη φυτεύουνε βαθιά μες στην καρδιά.
Βωμοί, εστίες, τιμαλφή δεμένα στον αιώνα.
Ορίζοντας για σήμερα, στο χάος τα παιδιά.

Θα διαγραφούν Κυναίγειροι, Μελάδες, Λεωνίδες
και  τόσοι απροσάρμοστοι παλιοί εθνικιστές,
η Ιστορία σου απλή με λιγοστές σελίδες,
καθαρισμένη θα τη βρουν οι νέοι μαθητές.

Υπάκουοι υπήκοοι σε ξένη πολιτεία,
για σας θ’ αποφασίζουνε σοφοί επιτελείς.
Οι εκλογές κανονικά για τη «Δημοκρατία».
Και οι πολλοί, ανέστιοι, φόρου υποτελείς.
                                                
                                            Maastricht 23.5.2016
                                              Μετά τιμής οίκτου
                                                Ian Dedomenos
                                            ευρωπαίος υπήκοος


12 σχόλια:

  1. Ε, μα είχαν καταντήσει "βαρετοί" οι πόλεμοι Άρη μου, αφού "η δουλειά" μπορεί να γίνει αναίμακτα.. Αρκεί να μην φαίνεται το αίμα δλδ... :(( Εξάλλου, σου φέρνουν το τρανό παράδειγμα μέσα στο "σπίτι" σου, τους Σύρους που έφυγαν από μια βομβαρδισμένη πατρίδα, κι ύστερα σου λένε "διάλεξε τι προτιμάς από τα δυό"... Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ’ ευχαριστώ, Πέτρα για την καίρια παρατήρησή σου.
      Τι μένει άραγε;
      Όταν πειστούν οι πολλοί πως βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, ίσως αφυπνιστεί το φιλότιμο της αντίστασης….

      Διαγραφή
  2. Αυτή την παρακαταθήκη θ' αφήσουμε στους επόμενους.
    Θα διαβάζουν τους στίχους σου οι επόμενοι "Δεδομένοι υπήκοοι" και θα επικαλούνται τους παλιούς προγόνους τους. Που είχαν τη γενναιότητα να πολεμούν στα μέτωπα του πολέμου τα εχθρικά στίφη.
    Ανυποψίαστοι μεν, αλλά όχι δικαιολογημένοι για την απάθεια που αντιμετωπίζουμε τους διαχρονικούς μας δυνάστες.
    Τα σέβη μου Άρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ορίζοντας κοντινός, να τα βολέψουμε σήμερα.
      Δεδομένοι υπήκοοι, η απάθεια, η αποδοχή.
      Στην άκρη οι παλιές γενναιότητες.
      Και οι δυνάστες ανενόχλητοι.
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  3. Πέρα από τους στίχους κοφτερά-λεπίδια Άρη μου θα σταθώ
    στο κλείσιμο με την υπογραφή:
    "Ian Dedomenos"
    Ναι μας έχουν όλους δεδομένους.
    Κι αν δεν κάνουμε ( που δεν θα κάνουμε....) είναι δεδομένη η απόλυτη ξεφτίλα μας!

    Την καλημέρα μου και την αγάπη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω πόσοι έχουν κατανοήσει το πού βρισκόμαστε και τι επέρχεται στη συνέχεια.
      Ορίζοντας για σήμερα, δηλαδή εθελοτυφλία.
      Σ’ ευχαριστώ, Αριστέα.

      Διαγραφή
  4. Συγχαρητήρια Αρη !
    Γερό έμμετρο χαστούκι στην επικαιρότητα με μαρτυρίες τραγικών μεθοδεύσεων .... είμαστε όμηροι ένος τραγικού παρόντος, θεματοφύλακες ενός ετοιμοθάνατου μέλλοντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς έτσι, όμηροι, που όμως μπορούμε να ξεκινήσουμε την απελευθέρωση.
      Κάθε απελευθερωτική εξέγερση απαιτεί θυσίες. Στην περίπτωσή μας απαιτείται δραστική μείωση της ευημερίας μας. Αυτοί που επιμένουν στη δεδομένη πορεία, υποκρίνονται ότι θα αποφύγουμε αυτήν τη μείωση.
      Και οδηγούμαστε στην εξουθένωση, αναβάλλοντας διαρκώς το επώδυνο ξεκίνημα.
      Σ’ ευχαριστώ, Σταυρούλα.

      Διαγραφή
  5. Στην περίπτωσή μας απαιτείται δραστική μείωση της ευημερίας μας.
    ------

    Άρα, Άρη μου, ΥΠΑΡΧΕΙ Ευημερία! Τότε, ό,σα διαβάζουμε είναι ψέμματα; ...και οι στενοχωριες, και όλα τα άλλα....;;;!!!

    Φιλικά,

    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει ακόμα ευημερία αλλά σαφώς λιγότερη από αυτήν που υπήρχε πριν 5 χρόνια. Η φτώχεια αυξάνεται συνέχεια για όλο και μεγαλύτερο ποσοστό τού πληθυσμού.
      Με την ακολουθούμενη πολιτική διαρκούς δανεισμού, βυθιζόμαστε σε όλο και μεγαλύτερο χρέος και πουλάμε την περιουσία τής Πατρίδας για να συνεχίσουν να μας δανείζουν. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να κατανοήσει πού πηγαίνουμε.
      Σ’ ευχαριστώ, Υιώτα. Μου έδωσες την ευκαιρία να διευκρινίσω το σκεπτικό των στίχων μου. Απαντώ με καθυστέρηση λόγω απουσίας αρκετών ημερών.

      Διαγραφή
  6. Από καιρό το έλεγα,κάποτε μας εξουσίαζαν
    με τα όπλα τώρα με τα λιλίτσια!(Χρήμα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι ενώ υ υποδούλωση συντελείται σταδιακά,
      εμείς συνεχίζουμε να φιλονικούμε διαιρεμένοι.
      Σ’ ευχαριστώ, Frezia.

      Διαγραφή