Ελεύθερος στο λέγειν και
στο πράττειν,
στο κρίνειν και στο
καταφέρεσθαι,
αρνητικός σε οποιοδήποτε
συμπράττειν
ο κύριος Κωστής τού
αποφαίνεσθαι.
Συμβιβασμός, δηλώνει, ίσον
προδοσία.
Σε σχήματα υπάρχοντα
ανένταχτος,
και καταγγέλλοντας συχνά
την εξουσία,
δεν παύει να προβάλλεται
αδέκαστος.
Το κάθε του πιστεύω
δεδομένο,
σπουδαία τα δικά του
ενδιαφέροντα,
τους πάντες θεωρεί
κατεστημένο,
πως όλοι τους υπηρετούν
συμφέροντα.
Δοξαστικά μιλά για κάποιες
μνήμες
και ανασύρει παλαιά
συνθήματα.
Περνούνε άπρακτα τα χρόνια
και οι μήνες,
και του χωριού θηρία τα
προβλήματα.
Μονίμως τιμητής, μακριά
από ευθύνες,
ο κύριος Κωστής με τα
κηρύγματα.
