Σιγά-σιγά
το κλάδεμα –
απλή
η επινόηση –
τα
λόγια παραπειστικά.
Στον
ύπνο η διανόηση.
Το
κλάδεμα προχώρησε,
κοπήκανε
πολλά κλαδιά,
απόμειναν
γυμνοί κορμοί
και
λίγη βλάστηση παλιά.
Σαν
ναρκωμένοι οι λαοί
σε
νομικά εκτρώματα.
Κι
ακόμα η αφέλεια
μιλά
για δικαιώματα,
καλογραμμένα
στα χαρτιά,
κι
ας γίναν νεφελώματα.
Απρόσμενα
υποχωρεί
ο
παλαιός πολιτισμός,
σαν
λοιμική απλώνεται
μεταλλαγμένος
φασισμός.
