Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Χωριό

                                                                                       στον Κοσμά
Αθήνα, χρόνια στου μετρό τα φωτεινά σκοτάδια,
πορείες, στάσεις και πλακάτ και μαγαζιά ρημάδια,
μολότοφ, κλούβες, εμπρησμοί, τα γκλομπ και τα φορεία,
χαμένες ώρες τρόλεϊ, ταξί, λεωφορεία.

Και πήρα την απόφαση τα πάντα να τα σπρώξω,
να φύγω πίσω στα βουνά, τα χρόνια μου να σώσω,
εξηνταπέντε πέρασαν, άραγε πόσα μένουν,
οι μέρες πια αβέβαιες ποιος ξέρει τι θα φέρουν.

Οι απαιτήσεις μου μικρές, στη φτώχεια γεννημένος,
με μέτρο όλα στη ζωή, στα λίγα μαθημένος,
ένα σπιτάκι πατρικό στους δυο μας περισσεύει
και μέσα στην απλότητα τις μνήμες ζωντανεύει.

Ζωή μ’ ανθρώπινους ρυθμούς μες στο μικρό χωριό μου
και γρήγορα ανακάλυψα τον άλλο εαυτό μου,
που ΤΩΡΑ βλέπει τα βουνά, τα βράχια και τα δάση,
τυφλά ριγμένος στη δουλειά τα είχα όλα διαγράψει.

«Ακούω τα πεύκα να βογκούν και τις οξιές να βάζουν»1
και στέκομαι ν’ αφουγκραστώ, τι λεν, σαν κουβεντιάζουν,
γυρνώ στα χρόνια τα παλιά, στα σχολικά βιβλία,
βγαίνει μπροστά μου ζωντανή τού τόπου η ιστορία.

Οι χείμαρροι, τ’ ακρόκρημνα, τ’ αηδόνια, τα γεράκια,
γεφύρια ομορφόχτιστα, πέτρινα μονοπάτια
και χίλιες άλλες ζωγραφιές στον τόπο αυτό με δένουν,
τα μάτια όπου κι αν γυρνώ, ποτέ τους δε χορταίνουν.

Και δίπλα μου οι χωριανοί καλόγνωμοι, πηγαίοι,
ζεστές οι καλημέρες μας, όλοι αγαπημένοι,
απλή κυλάει η ζωή κι ας φεύγουνε τα χρόνια,
μες στην καρδιά μας γρήγορα τα λιώνουμε τα χιόνια.

                                1. Στίχος από δημοτικό τραγούδι.

14 σχόλια:

  1. Χρόνια πολλά και δημιουργικά, φίλε Άρη! Καλό χριστουγεννιάτικο βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ποίημα είναι μια πολύ όμορφη εικόνα στα μάτια μου! Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Να είσαι καλά, αγαπητή μου Joan. Οι στίχοι μου αυτοί αποτελούν συνέχεια του σχολίου μου στην πρόσφατη ανάρτησή σου περί προσλαμβανουσών. Θ’ ακολουθήσει δεύτερη συνέχεια το Φεβρουάριο.

      Διαγραφή
  2. Ήρθα μαζί σου στο χωριό
    με την τόσο όμορφη περιγραφή σου.
    Καλές γιορτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εικόνα του χωριού μου συμπληρώνεται, εν μέρει, και από την παλιότερη ανάρτηση «Βουνά». Ευχαριστώ πολύ, αγαπητή μου Φλώρα.

      Διαγραφή
  3. Χαιρετώ, αγαπητέ μου, κι εύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλά!
    Με ταξίδεψες στα γεφύρια και τα ακρόκρημνα τα πατρογονικά και ξύπνησες μέσα μου τον Νόστο.
    Καλό ξημέρωμα και αστείρευτη να είναι αυτή σου η γάργαρη πένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα συμπατριώτισσα, «τα μάτια όπου κι αν γυρνώ, ποτέ τους δε χορταίνουν», μέσα στα πανέμορφα βουνά μας. Το χωριό μας ανάμεσα στο Γράμμο και το Σμόλικα. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  4. Απ' τα καλύτερά σου, τολμώ να πω...
    Άρη μου τις πιο εγκάρδιες ευχές μου σου στέλνω, να είσαι καλά και να μας χαρίζεις στιγμές συγκίνησης με τα έργα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Μαρία, ευχαριστώ πολύ. Έχω αρκετά γραμμένα για το χωριό μου. Ίσως κάποτε ένα βιβλίο.

      Διαγραφή
  5. Χρόνια πολλά Αρη , να είσαι υγιής και δημιουργικός.
    Οι στίχοι σου είναι όσα θα ήθελα να κάνω , να μυρίζω το φρέσκο χώμα ,να πιάνω τα υγρά φύλλα των δέντρων . Ισως κάποτε...
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, Nikol. Πράγματι η άμεση επαφή με τη φύση είναι ό,τι καλύτερο. Η ζωή που οργάνωσε ο πολιτισμένος άνθρωπος, βρίσκεται σε αντίθεση με τη φύση τού ανθρώπου.

      Διαγραφή
  6. "τα χρόνια μου να σώσω"
    Νομίζω ότι τα είπες όλα φίλε Άρη σε τούτη τη φράση!
    Από μια εξοχή του Πύργου σου στέλνω τις πιο ζεστές μου ευχές!
    Χρόνια πολλά και καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όσο προλάβω, Αριστέα. Ευχαριστώ πολύ. Σε χαιρετώ κι εγώ, ευρισκόμενος μονίμως εν μέσω ωραίων ορέων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι ευχές μου, αγαπητοί φίλοι, στη σημερινή μου ανάρτηση "Νέοι φίλοι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή