Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Αγωνιστής

Βλέπεις μαϊμούδες και βδέλλες και φίδια,
όμως εσύ στον αγώνα τραβάς,
σίγουρος είσαι πως όλα θ’ αλλάξουν,
είσαι γενναίος και πολεμάς.

Κι αν καταφέρεις να πείσεις ελάφια,
μες στον αγώνα να μπουν σθεναρά,
και οι μαϊμούδες, οι βδέλλες, τα φίδια
συμμαζευτούνε στην άκρη τους πια,

Τώρα κοντά σου θα έχεις ελάφια,
οι αποφάσεις γοργά θα παρθούν,
σχέδια σπουδαία θα βγουν απ’ τα ράφια,
μέρες αλλιώτικες θα ξεκινούν.

Κι όπως θα γίνονται βήματα νέα,
όλα θα δείχνουν να είναι καλά,
ώσπου να δεις τις καινούριες μαϊμούδες,
φίδια και βδέλλες να βγαίνουν ξανά.

Κι απ’ τα ελάφια που τρέξαν μαζί σου,
κάποια σε λίγο αλλιώς θα φερθούν,
άλλα, δοσίματα θα απαιτήσουν,
άλλα, απρόβλεπτα, θα κουραστούν.

Κι όμως, αυτός ο αγώνας αξίζει,
κι ας τ’ αποτέλεσμα είναι μικρό.
Πάντα υπάρχουν κρυμμένα ελάφια
που πυρακτώνονται για το καλό,
έχουν ζυγίσει τα ναι και τα όχι
κι έχουνε βρει το δικό τους ρητό:
Κάλλιο αγώνας για τον αγώνα,
κι όχι ζωή δίχως ένα σκοπό.


16 σχόλια:

  1. ...Και διηγώντας τα να κλαις... Συγνώμη φίλε Άρη, αλλά επειδή μέσω του ποιήματος σου έκανα συνειρμούς για την κατάσταση που ζούμε ως λαός και δεν αντιδρούμε, δεν βλέπω δυστυχώς κανέναν αγώνα, παρά μόνο παράδοση άνευ όρων... Ο ηρωισμός και ο αγώνας, χρειάζονται τσαγανό, κάτι που, τα πρόβατα που αποφάσισαν να πάνε για σφαγή, προφανώς και δεν διαθέτουν...:(( Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα κρυμμένα ελάφια θ’ αρχίσουν να βγαίνουν στο φως κάποια στιγμή. Κανένα σκοτάδι δε διαρκεί συνέχεια.
      Πάντως υπάρχουν κι άλλα πεδία για τον καθένα που έχει διάθεση ν’ αγωνιστεί.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Joan.

      Διαγραφή
  2. Κάλλιο αγώνας για τον αγώνα
    κι όχι ζωή δίχως σκοπό

    ========

    Φίλε Άρη με λίγους φωτισμένους στίχους
    έδωσες το βαθύτερο νόημα της ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΖΩΗΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγώνας και αληθινή ζωή. Όπου μπορεί ο καθένας να βάζει το λιθαράκι του.
      Ευχαριστώ πολύ, φίλε Ευρυτάνα.

      Διαγραφή
  3. Στην αλυσίδα των ζώων φύσης, μα και της ζωής,οι μαϊμούδες, οι βδέλλες και κυρίως τα φίδια, σε επίπεδο πληθυσμού υπερτερούν των ελαφιών,γι'αυτό κυριαρχούν!
    Τα τρυφερά, ευγενικά ελάφια, όση πυγμή και ταχύτητα να δείξουν, υπονομεύονται από τα φίδια και είτε εξοντώνονται, είτε παρασύρονται.
    Λίγα νικούν, δίνοντας έτσι μεγαλύτερη αξία στη νίκη τους!
    Δυνατή η τελευταία στροφή, σωστή η επιλογή του ελαφιού.Ζώο ευαίσθητο μα και δυνατό!
    Ζώντας στην εποχή της ''μεγάλης ξέρας'', ας ελπίσουμε πως δε θα μας πνίξουν τα φίδια!
    Ας βγουν έξω λοιπόν τα κρυμμένα ελάφια!
    Κύριε ΄Αρη, καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν και τα ευγενικά ελάφια εξοντώνονται από πλήθος εχθρών, είτε φανερών είτε κρυφών, με την πάροδο των χιλιετιών δεν εξαφανίστηκαν. Συνεχίζουν να υπάρχουν. Όπως βέβαια συνεχίζουν να υπάρχουν και οι μαϊμούδες και οι βδέλλες και τα φίδια. Κάποτε μοιάζει απόλυτη η κυριαρχία τών φιδιών και δεν φαίνεται καμιά ελπίδα. Κι όμως τα ελάφια ξαναβγαίνουν στο προσκήνιο, πάντα βέβαια με μεγάλες απώλειες. Έτσι είναι ο νόμος. Από τον καιρό του Κάιν!
      Μένει στο καθένα ελάφι να κάνει τον αγώνα του, αναζητώντας βέβαια πάντα συναγωνιστές, λίγους κατά κανόνα, αλλά που έχουν την αγωνιστικότητα μέσα τους.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Ινώ. Απόλυτα δεμένο με τους στίχους το σχόλιό σου. Τα ελάφια θα τα ξαναβρείς στην ανάρτησή μου «Ηνία». Μια άλλη …κάμερα εκεί.

      Διαγραφή
  4. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Και τα ελάφια και τα φίδια. Εξαρτάται ποιαν οπτική διαλέγουμε να έχουμε στη ζωή μας.
    Προσωπικά, συντάσσομαι με την αισιόδοξη εκδοχή σου.
    "Πάντα υπάρχουν κρυμμένα ελάφια..."
    Καλό βράδυ Άρη της καρδιάς μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα κρυμμένα ελάφια δεν είναι λίγα. Μόνο που αισθάνονται μικρές τις δυνάμεις τους μπροστά στα άλλα ζωντανά. Όταν καταφέρνουν να ενώνουν τις δυνάμεις τους, διαπιστώνουν την ισχύ τους. Κι αφού πάρουν το απάνω χέρι, μετά χρειάζεται ο μεγάλος αγώνας. Πολύ δύσκολος πάντα. Και πάντα αξίζει για το κάθε ελάφι προσωπικά.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Μαρία.

      Διαγραφή
  5. Τα αγάπησα τα συνειδητοποιημένα ελάφια σου
    αλλά ξέρεις για την αρχή δεν πειράζει ακόμη κι αν δεν είναι όλα τα ελάφια
    απόλυτα συνειδητοποιημένα.
    Μπράβο σου και πάλι μπράβο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εξαιρετική η επισήμανσή σου, Φλώρα. Πράγματι υπάρχουν ελάφια, λίγα πάντα, που σιγά-σιγά μέσα στους αγώνες συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα της συμμετοχής τους. Το έχω δει από κοντά σε διάφορες περιπτώσεις. Σ’ ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  6. Κάλλιο αγώνας για τον αγώνα,
    κι όχι ζωή δίχως ένα σκοπό: το βροντοφωνάζω!!!!!
    Κι ας προσπαθήσουμε να βρούμε αυτά τα ελάφια και να ενωθούμε μαζί τους!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παραμένουν αδρανή τα ελάφια. Μα δε μπορεί να παγιωθεί αυτό. Ο χρόνος ετοιμάζει την ωρίμανση…
      Ευχαριστώ πολύ, για την επίσκεψή σου αγαπητή φίλη.


      Διαγραφή
  7. Ενας διαρκής αγώνας είναι η ζωή μας καλέ μου φίλε !!! Και συντάσσομαι με την αισιόδοξη πλευρά των στίχων σου όχι γιατί δεν βλέπω τις αθλιότητες του τόπου , τις βδέλλες που τρέφονται με το αίμα μας και τα φίδια που ύπουλα μας δηλητηριάζουν ,αλλά τα φοβισμένα ελάφια κάποια στιγμή θα απελευθερωθούν !!!
    Καλό σου ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διαρκής ο αγώνας. Διαρκής και η παρουσία των φιδιών και των λοιπών. Σαν φυσικός νόμος. Κι αυτό καθιστά επιτακτική την εγρήγορση των ελαφιών.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Nikol.

      Διαγραφή
  8. Πόσο θέλω να γίνω ελαφάκι... ένα τοσοδούλικο έστω...
    Να καταφέρω να αγωνιστώ... για μια χαμένη αξιοπρέπεια....Έχω τα δικά μου!

    Τα τελευταία σου λόγια κρατώ
    Κάλλιο αγώνας για τον αγώνα,
    κι όχι ζωή δίχως ένα σκοπό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τα ελαφάκια έχουν να προσφέρουν. Υπάρχουν πολλά πεδία. Για όλων των ηλικιών τα ελάφια.
      Πολύ όμορφο σχόλιο, Αριστέα.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή