Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Απόδραση


Εθελούσιος όμηρος, παραδομένος,
νεκρωμένη βουλή, θολωμένο μυαλό,
στης σαγήνης τη μέγγενη παγιδευμένος,
προσπαθούσα το λάθος να βλέπω σωστό.

Στο βυθό τής ψυχής της σαν να ’μουν πνιγμένος,
σωτηρίας αέρα ζητούσα να βρω,
στου εγώ της τη λάσπη βαθιά κολλημένος,
κι η ελπίδα χαμένη, στον ήλιο να βγω.

Και μια μέρα, φωτιά ξαφνική μες στη μνήμη,
ο παλιός εαυτός μου ορθώθηκε μπρος,
μ’ ένα βλέμμα ελέγχου ζητούσε ευθύνη.
Ήταν φίλος, συνάμα κριτής σοβαρός.

Μία λέξη και μόνο, πυξίδα παλιά  μου,
ξαναφλόγισε μέσα μου πόθο κρυφό.
Εργαλείο δεινό να κοπούν τα δεσμά μου.
Απελεύθερος τώρα το μέλλον θωρώ.

                         Σχετικές παλαιότερες αναρτήσεις 
                         «Το φίδι» και «Ελευθερία 1».


8 σχόλια:

  1. μ’ ένα βλέμμα ελέγχου ζητούσε ευθύνη...
    Το θέμα είναι να αναλαμβάνουμε ευθύνη. Γιατί μόνο τότε θα αναλάβουμε δράση! Όποιο κι αν είναι το προσωπικό πρόβλημα που βιώνουμε!
    Την καλημέρα μου φίλε Άρη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευθύνη. Σπουδαία και βαριά λέξη. Και βαρύτερη, η ευθύνη για τον εαυτό μας.
      Σ’ ευχαριστώ, Αριστέα.

      Διαγραφή
  2. Η απόδραση είναι κοινός στόχος για όλους μας. Προσωπικός αλλά και συλλογικός. Λίγοι βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν τα δεσμά τους και ένας απ' αυτούς κι ο φίλος σου. Όπως λέει κι η Αριστέα πιο πάνω, η ευθύνη είναι το κλειδί. Απέναντι στον εαυτό μας κυρίως...
    Ένα μικρό οδοιπορικό ζωής με λυτρωτικό τέλος που αφήνει το παράθυρο της ελπίδας μισάνοιχτο.
    Να είσαι καλά Άρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυλακή, απόδραση, ελευθερία.
      Ποικίλες οι φυλακές. Ανάλογες οι αποδράσεις.
      Κοινός παρονομαστής η Ελευθερία.
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  3. Το χειρότερο είναι να είσαι εθελούσιος όμηρος!!
    Χαίρομαι που ο φίλος σου κατάφερε να σπάσει τα δεσμά του τελικά!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το μεγαλύτερο επίτευγμα είναι το σπάσιμο των δεσμών...
    Ας ξημερώσει ειρηνικά η αυριανή ημέρα.. Καλό απόγευμα Άρη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι ακόμα μεγαλύτερο να μη πέσεις ποτέ στα δεσμά…
      Σ’ ευχαριστώ, Πέτρα.

      Διαγραφή