Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Φίλος προθέσεων


Ήταν ωραίος στις ιδέες,
οι συζητήσεις σοβαρές,
είχε λεπτές ευαισθησίες,
διαχυτικός στις αγκαλιές.

Όμως…
ο φίλος τα ’χε μάθει όλα,
ατράνταχτη η σιγουριά,
έλεγε διάβασε πληθώρα
βιβλία ψυχολογικά.

Έβρισκε σ’ όλα ερμηνείες,
προθέσεις διαφορετικές,
τον κυνηγούσαν υποψίες,
διύλιζε τις κριτικές.

Διέγραψε το Δημητράκη
που είχε μια καρδιά χρυσή,
ένα ωραίο σχήμα λόγου
το νόμισε για προσβολή.

Στην άκρη έκανε τη Μαίρη,
καλόβολη κι ευγενική,
κάποια ερώτηση αθώα
τη βρήκε κοροϊδευτική.

Και κάποια μέρα στην κουβέντα,
ξάφνου η έκρηξη οργής,
θεώρησε μια διαφωνία
απόπειρα επιβολής.

Μέσα στο λάθος του ο φίλος,
παγιδευμένος στο θυμό,
ξέχασε κάθε τι ωραίο
κι έσπρωξε φίλο καρδιακό.

                                       Στίχοι για τον αξιόλογο συνάδελφο Σ.
                                       που, τι κρίμα, δε μπόρεσε  μέχρι το τέλος
                                       τής ζωής του να στεριώσει έναν φίλο.

                            

6 σχόλια:

  1. Το ποιητικό πορτρέτο του συναδέλφου σου, είναι κατατοπιστικότατο σαν τις προσωπογραφίες των ζωγράφων. Και η τελευταία πινελιά είναι η λέξη "θυμός" που εξηγεί και δικαιολογεί, το μοναχικό δρόμο που αυτοκαταδικάστηκε να ακολουθήσει. Πολύ συγκινητικό να γράψεις ένα ψυχογράφημα ενός φίλου που μάλλον αντιπαθής θα ήταν στον κύκλο του.
    Πάντα με το σεβασμό και τη διακριτικότητα που διακρίνουν την ποίησή σου Άρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο συγκεκριμένος συνάδελφος εντυπωσίαζε αυτούς που τον πρωτογνώριζαν και μετά από καιρό έδινε κάποια αφορμή και τον εγκατέλειπαν.
      Το σχόλιό σου καταδεικνύει την ουσία των στίχων με υποδειγματική ευκρίνεια, Μαρία. Σ’ ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  2. Είναι κι αυτοί οι άνθρωποι που σαν τον Σ. όλα τα παρεξηγούν και σε όλα βρίσκουν κάτι άσχημο λες και το προβάλουν οι ίδιοι..και μάλλον αυτό κάνουν τελικά!
    Τι κρίμα να διαλέγουν τη μοναχικότητα και να στερούνται τους φίλους τους από θυμό!
    Για άλλη μια φορά, με τους στίχους σου είπες μεγάλες αλήθειες!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι οι άνθρωποι, που όσο κι αν προσέχεις, αναζητούν και βρίσκουν προθέσεις εκεί που δεν υπάρχουν.
      Όσο κι αν είναι αξιόλογοι σε ιδέες, τελικά ανατινάζουν το οικοδόμημα των σχέσεων με τους άλλους.
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  3. Και να μην αφήσει κανένα να πλησιάσει το βάθος της ψυχής του, να ανακαλύψει το βάσανό του...
    Και τις προσωπικές ιστορίες, Άρη, αναδεικνύεις μοναδικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ουσιαστική η επισήμανση, το βάσανό του…
      Αντιπαθείς που προκαλούν τελικά τον οίκτο, αυτοί οι χαρακτήρες.
      Σ’ ευχαριστώ, Αλεξάνδρα.

      Διαγραφή