Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Αντίστροφη φυγή


Οι σταγόνες βαριές, ηχηρή η βροχή, 
είναι μέσα Νοέμβρη.
Σε μιαν άκρη ζητά προστασία να βρει.
Σκηνικό που το ξέρει.

Οδηγοί αγχωμένοι, νερά εχθρικά,
οι πεζοί θυμωμένοι,
τους ρυθμούς της η πόλη με πείσμα ζητά,
η βροχή λασπωμένη.

Ανατρέχει σε χρόνια πικρά, μακρινά,
οι καιροί πετρωμένοι,
η ανάγκη σκληρή, φτωχικά σπιτικά,
χωριανοί φοβισμένοι.

Για την πόλη πολλοί, βιασμένη φυγή
στην αβέβαιη τύχη.
Παρυφές των βουνών μία λύση φθηνή
ένα σπίτι όπου τύχει.

Μες στην πόλη πολλοί, κι ο κερδώος Ερμής
ως τις κοίτες ρεμάτων,
το συμφέρον τυφλό στο χαμένο εμείς
του σωρού των σφαλμάτων.

Οι σταγόνες βαριές, οργισμένα νερά
σε χειμάρρους φραγμένους.
Οι σειρήνες ρυάζονται δαιμονικά,
κουβαλούνε πνιγμένους.

Η βροχή ηχηρή. Μοναχός του μιλά,
δυνατά το φωνάζει: Αρκετά ως εδώ!
Πολεμά το αργά
και το χρόνο δαμάζει.

Το παιδί, ζωντανό στη γριά του καρδιά,
την πηγή του ζητάει.
Αρκετά ως εδώ! το φωνάζει ξανά.
Το πρωί ξεκινάει…


12 σχόλια:

  1. Μεγάλος ο πόνος δυνατή η οργή!!!!

    Καλημέρα Αρη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οδύνη και θυμός για την τραγωδία αυτή. Μια δυνατή κραυγή πηγάζει απ' τους στίχους σου "Αρκετά ως εδώ!"...
    Ενώνω τη φωνή μου μαζί σου Άρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τραγωδίες που μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  3. Αγαπητε Άρη εξαιρετικό....! υποκλίνομαι στην έμπνευση και στη δημιουργία σου.
    Συνυπογράφω στα νοήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ’ ευχαριστώ, αγαπητέ Γιάννη.
      Σ’ ευχαριστώ και για τη δημοσίευση στη σελίδα σου.

      Διαγραφή
  4. "Αρκετά ως εδώ!"
    Τα είπες όλα Άρη μέσα από τους στίχους σου!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγκλονιστική Άρη, η έμμετρη διαμαρτυρία.
    Το λιγότερο που μπορούμε να πράξουμε από την πλευρά μας είναι η προβολή μέσω της στήλης "ΕΜΦΑΣΗ".
    Καλή δύναμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αργοπορημένη μπήκα όμως την επικαιρότητα το ποίημα
    δεν την έχασε δυστυχώς, διότι τα ίδια συμβαίνουν πάλι
    σε άλλα μέρη όχι τόσο τραγικά βέβαια, ας ευχηθούμε να
    είναι τα τελευταία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ώσπου να ξεχάσουμε μια …οργισμένη αντίδραση των νερών, έρχεται μια επόμενη. Και τα λόγια επαναλαμβάνονται για να ξεχαστούν και πάλι.
      Σ’ ευχαριστώ, Frezia.

      Διαγραφή