«Εγγράμματοι φταίχτες
λαλίστατοι,
αγράμματοι ψεύτες
αδίστακτοι
χτυπιούνται αστόχαστα στην
αποικία.
Κι ενώ οι εχθροί συνεχώς
προχωρούνε
κι οι άφιλοι σύμμαχοι αδιαφορούνε,
εκείνοι στην πάλη τους για
εξουσία.
Και ποιος να φροντίσει τα
διάτρητα τείχη μας,
να βάλει στην άκρη τα έωλα
μίση μας,
ν’ αλλάξει τη ρότα μας στην
Ιστορία!
Και τώρα ηχήσανε σάλπιγγες
στην »
Κομμένος ο πάπυρος.
Ούτε και βρέθηκαν άλλα στοιχεία.
Πώς να συνέχισε ο
χρονογράφος;
τι ν’ ακολούθησε στην
αποικία;
Σήμερα, κάτοικοι διάφοροι
μένουν
από φυλές που κι εκείνοι δεν
ξέρουν.
Κι ούτε τους νοιάζει καμιά
Ιστορία.
