Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Πείρα


Μια μέρα ακόμα τελειώνει
και σβήνουν αργά των βουνών οι γραμμές,
η νύχτα το δίχτυ απλώνει
κι οι σκέψεις γυρίζουν στου πριν τις στιγμές.

Αυτές οι στιγμές με χαρές και με λύπες,
με γνώσεις καινούριες, ειδήσεις πολλές,
προσθέτουνε πλούτο στις εμπειρίες,
μας δείχνουν του κόσμου τις εκδοχές.

Μα όσο τα χρόνια περνούνε και φεύγουν,
της γνώσης ο πλούτος βαραίνει πολύ,
και αν μετρητοίς όλα κάποιοι τα παίρνουν,
με πίκρα γεμίζουν την έρμη ζωή.

6 σχόλια:

  1. Και η μνήμη- η σκέψη που πάντα συνοδεύουν την πείρα πώς μπορούν να αφήσουν ανάλαφρη την απαιτητική ζωή καλέ μου ποιητή? Αλήθεια πώς?

    Βάλσαμο στέκονται όποτε περνώ και διαβάζω τους στίχους που μας στέλνεις απ' τα ψηλά-περήφανα βουνά σου...
    Χαρούμενες γιορτές νάχετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να αποδεχόμαστε την πραγματικότητα και να την αντιπαρερχόμαστε ταυτόχρονα! (όχι όλα μετρητοίς).
      Αυτήν την αντίφαση προσπαθούμε να λύνουμε διαρκώς.
      Αγώνας δύσκολος. Σκληρός αντίπαλος η μνήμη. Ισχυρό όπλο μας το «αντιπαρέρχεσθαι», που γίνεται αποδοτικότερο με την πείρα.
      Σχετικές αναρτήσεις: Η ζυγαριά, Μοίρα (αποδέχομαι), Παρελθόν, Μέγιστη λέξη, Ο μίτος, Επιμονή (αντιπαρέρχομαι).
      Έξοχα τα σχόλιά σου πάντα, καλή μου Καρυάτιδα. Να ’σαι καλά, και το 2013 ακόμα καλύτερα.

      Διαγραφή
  2. ... Μα όσο τα χρόνια περνούνε και φεύγουν,
    της γνώσης ο πλούτος βαραίνει πολύ,... Α.Α.

    ...όχι μόνο βαραίνει
    μα μας παρασύρει σ΄ατέρμονα βάθη...

    Να είσαι καλά,

    Καλές Εορτές,

    Υιώτα
    αστοριανή,
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπάρχουν πράγματι εμπειρίες, που είναι μεγάλα βαρίδια. Η προηγούμενη βέβαια πείρα, μάς ενισχύει για να τα σηκώσουμε.
    Είναι το πρώτο υπερατλαντικό σχόλιο στο μπλογκ μου. Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη, αγαπητή Υιώτα. Να περάσετε καλά, μέσα στη θαλπωρή τής οικογένειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη, αγαπητέ μου φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή