Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018

Ο καθένας


Μεγάλα προβλήματα μες στο χωριό μας,
και ποιοι θα νοιαστούνε για λύσεις σωστές,
ο ένας δεν ξέρει, ο άλλος δε θέλει,
καθένας κοιτά τις δικές του δουλειές.

Περνά ο καιρός, τα προβλήματα μένουν.
Αρχίζουν ν’ ακούγονται λίγες φωνές,
ανήσυχοι κάποιοι το αύριο βλέπουν,
μπορεί να ξεσπάσουν μεγάλες φωτιές.

Κοντεύει ο κόμπος να φτάσει στο χτένι
και να, δύο πρώτοι δηλώνουν παρών,
για δράση μιλούν, να σταθούν ενωμένοι,
τα λάθη ν’ αφήσουνε στο παρελθόν.

Θαρρεύουνε κι άλλοι, σηκώνουν το χέρι,
θυμούνται πως είχαν προγόνους αγνούς.
Σαν στάχυα που ξάφνου ριγούν στο αγέρι,
αφήνουν στην άκρη παλιούς δισταγμούς.

Μεγάλα προβλήματα μες στο χωριό μας,
κι αυτοί που απέχουν, καιρός να νοιαστούν,
κι αν έχουν το σήμερα ασφαλισμένο,
δεν ξέρουν μεθαύριο πώς θα βρεθούν.

Μα πάνω απ’ όλα βοά η ευθύνη
τι μέλλον ορίζουμε για το χωριό.
Αυτό μας κρατά ζωογόνα τη μνήμη,
μάς έδωσε τόσα κι ας ήταν φτωχό.


10 σχόλια:

  1. "κι αν έχουν το σήμερα ασφαλισμένο,
    δεν ξέρουν μεθαύριο πώς θα βρεθούν"

    Μέσα από τους στίχους σου μιλά πάντα ποιητικά η αλήθεια...
    Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αν αδιαφορούμε για τα προβλήματα θα φτάσει η στιγμή που θα μας πνίξουν!

    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η επανάπαυση μας επιφυλάσσει οδυνηρές εκπλήξεις.
      Όπως και η άμετρη αισιοδοξία.
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία

      Διαγραφή
  2. Απ' τους στίχους σου και στου Θεού τ' αυτί, Άρη μου.
    Είθε να γίνει ο ΚΑΘΕΝΑΣ, "ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ". Να κάνουμε επιτέλους την υπέρβασή μας σαν "χωριό" και να ξεπεράσουμε την έμφυτη τάση μας για αλληλοσπαραγμό.
    Υπέροχος και εύστοχος όπως πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπέρβαση.
      Τόσο ωραία και τόσο δυσπρόσιτη.
      Ο Χρόνος την ορίζει...
      Σ’ ευχαριστώ, Μαρία

      Διαγραφή
  3. "Σαν στάχυα που ξάφνου ριγούν στο αγέρι,
    αφήνουν στην άκρη παλιούς δισταγμούς.": πόσο... ποιητική και πόσο ζωντανή εικόνα!
    Τα ποιήματά σου έχουν πάντα αρχή, μέση και τέλος και τα αγαπώ και γι΄αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένας φίλος, που συμπαθεί τα άλλα ποιήματα, μου είπε με ειλικρίνεια πως τα ποιήματά μου είναι «αντιμοντέρνα»!
      Μου έδωσε το έναυσμα κι ετοίμασα ένα …μεταμοντέρνο για μια μελλοντική δημοσίευση!
      Σ’ ευχαριστώ, Αλεξάνδρα.

      Διαγραφή
  4. Δύσκολα βρίσκεις σήμερα ποιητικά λόγια να έχουν άμεσο κοινωνικό μήνυμα και θέμα.
    Και αυτό το χαίρομαι σε σένα Άρη μου.
    Πολύ καλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επικρατεί , εδώ και πολλές δεκαετίες, ο υπερβολικός λυρισμός.
      Ίσως έρθει ο καιρός για κάποια μεταστροφή.
      Σ’ ευχαριστώ, Γιάννη.


      Διαγραφή
  5. Εμπρός όλοι μαζί!
    Έχουμε γίνει όλοι τόσο εγωιστές γι' αυτό κατρακυλάμε προς τα κάτω μόνο!
    Όμορφα δοσμένα τα μηνύματά σου Άρη!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμπρός όλοι μαζί!.
      Για την υπέρβαση!
      Το μπορούμε.
      Σ’ ευχαριστώ, Αριστέα.

      Διαγραφή