Φιλότιμος, ακέραιος,
μακρόθυμος,
γενναίος, αξιοπρεπής,
εργατικός, μελετημένος,
πρόθυμος,
συγκροτημένος, συνεπής.
Πληθώρα τα επίθετα, θερμός ο
επικήδειος
για τον υπάλληλο Ευδήλη,
απρόσμενα τον χάσανε, ο
θάνατος αιφνίδιος,
δεν το πιστεύουνε οι
φίλοι.
Συνηθισμένα για νεκρούς τα
λόγια τα υμνητικά,
μα για τον άτυχο Ευδήλη
ήτανε όλα αληθινά, καθόλου
υπερβολικά·
λέξεις σε όλων τους τα
χείλη.
Και τώρα στο γραφείο τους ο
χώρος μοιάζει ορφανός,
καταφανής η απουσία,
ήτανε σ’ όλα του σωστός,
νέος μα τόσο ικανός,
υπόδειγμα στην εργασία.
Κι εκεί που σχολιάζανε και
λέγανε και λέγανε,
ακούσανε και τον Ακάλη,
τον ελαφρό συνάδελφο που
κάπου-κάπου πέταγε
αλήθειες που δε λεν οι
άλλοι.
«Φιλότιμοι κι εργατικοί και
τύποι και υπογραμμοί,
Ευδήληδες οι παινεμένοι.
Τους δείχνουν απαιτητικά
διευθυντές κι αφεντικοί·
κι οι άλλοι εμείς
χαμηλωμένοι».
Κανένας δε σχολίασε, κανένας
δεν απάντησε
στα λόγια τού Ακάλη.
Μια κάποια αλήθεια μυστική
αδιάκριτα τη σκάλισε.
Δεν είπανε κουβέντα άλλη.
