Κορίτσια κακορίζικα, στη
μοίρα σας δοσμένα,
εσείς που ξεκινήσατε το γάμο
σας κλαμένα,
κλαίω κι εγώ την τύχη σας,
τη μαύρη τη ζωή σας,
μα κλαίω περισσότερο την
άχαρη ανοχή σας.
Κορίτσια χαμηλόβλεπα, πικρά
δασκαλεμένα,
από την πρώτη ώρα σας σαν
βάρος γεννημένα,
κατάφοβα αθύρματα στη γλώσσα
των γειτόνων,
συμβιβασμένα θύματα στο
διάβα των αιώνων.
Κορίτσια λιγομίλητα και
πειθαναγκασμένα,
σαν βήτα διαλογής παιδιά και
περιφρονημένα,
αρώτητα σας έδωσαν, σκληροί,
οι πατεράδες,
εμπόδιο δεν έβαλαν οι
έμπειρες μανάδες.
Κορίτσια κακορίζικα, στη
μοίρα σας δοσμένα,
τα ήθη βάρβαρων καιρών στο
αίμα σας γραμμένα.
Και σεις, μπροστά στο «τυχερό»,
μεγάλες πια μανάδες,
τις κόρες παραδίνατε στου
κόσμου τούς χαλκάδες.
