Πρόγονοι

Ακίνητοι στους τοίχους μάς κοιτούνε  

οι πρόγονοι, ποτέ δε μας αφήνουν,

γλυκόπικρα τη μνήμη μάς κεντούνε

και νιώθουμε ακόμα πως μας δίνουν.

Τα πρόσωπά τους χαραγμένα,

τις πονεμένες μαρτυρούν ζωές τους,

κρατούν τα χείλη τους σφιγμένα

στις σοβαρές φιλήσυχες μορφές τους.

Κι αν φεύγουνε μακριά τα χρόνια,

θερμές μάς συνοδεύουν οι ευχές τους,

σαν φάροι για παιδιά και για εγγόνια

φωτίζουνε το ίσιο οι συμβουλές τους.