Ζήτημα μέγα, σοβαρόν δι’
οπήν τινά εν ύδατι
επραγματεύθην εμβριθώς εν
επικώ ποιήματι,
με στίχους αρχαιοπρεπείς μεγάλων
αξιώσεων,
κεκοσμημένους δαψιλώς μετά
σπανίων γνώσεων.
Προσέθεσα επί σκοπώ και
αγγλισμούς τής εποχής,
καθ’ όσον πλείστοι σήμερον
λογίζονται γλωσσομαθείς.
Δια να το κρίνει θετικώς το
υπερλυρικόν κοινόν,
προσήρτησα επιμελώς και
πλέγμα στίχων σκοτεινών.
Με όρους φιλοσοφικούς
διήνθισα το ποίημα.
Οι φίλοι απεφάνθησαν:
υψιπετές αφήγημα.
Εθαύμασαν τους δομισμούς και
τους αδρούς λειτουργισμούς,
αρκούντως εξετίμησαν
μεταμοντέρνους λογισμούς.
Και αναμένω, κριτικοί
φιλέρευνοι, νοήμονες
υμνητικώς να το δεχθούν ως
σοβαροί ειδήμονες,
να το προβάλουν επαρκώς το
ποίημα περί οπής.
Και πλέον να με θεωρούν ως
ποιητήν περιωπής!
