Σαν ήρθαν οι τριάκοντα,
αρχίσανε τις απειλές
οι κήρυκες ν’ ακολουθούν
συγκεκριμένες εντολές.
Οι πάντες συμμορφώθηκαν στη
διαταγμένη αλήθεια,
υπήκοοι ακούγανε ωραία
παραμύθια.
Σαν έφυγαν οι τύραννοι, οι
κήρυκες ελεύθεροι.
Μονάχα λίγοι για λεφτά,
αρχόντων οι ημέτεροι.
Πολίτες τούς ξεχώριζαν,
μαθαίναν την αλήθεια,
και μόνον οι υπήκοοι
χορταίναν παραμύθια.
Τα χρόνια κατρακύλησαν και
ήρθε άλλη εποχή
οι κήρυκες να διαλαλούν,
χωρίς καμία ενοχή,
σαν μία και μοναδική την
πληρωμένη αλήθεια.
Πολίτες και υπήκοοι σε ίδια
παραμύθια.
Καλησπέρα Άρη μου. Πολίτες και υπήκοοι σε ίδια παραμύθια. Ω ναι. Πόση αλήθεια κρύβουν τα λόγια σου αγαπητέ φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ακόμα σου ποίημα γεμάτο λυρισμό και ομορφιά.
Καλησπέρα.
Να είσαι καλά, Γιάννη!
Διαγραφή