Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Μοναξιά 4

                                                          (Μνήμη Ανατολής Κ.)
-Μετρημένα τα λόγια, τα μάτια στο χώμα,
στρογγυλές οι κουβέντες του, προσεκτικές,
οι παλιές αστραπές στο απύλωτο στόμα
είναι τώρα ασήμαντες, σπίθες μικρές.

Διδαχή μες στο χρόνο; ωρίμανση πλέον;
εμπειρίας απόσταγμα; φόβος κρυφός;
να ξυπνά απ’ τη νάρκη παλιό ενδιαφέρον;
επιτέλους καινούριος, σωστός λογισμός;

-Αυταπάτες ζητάς μες στις στρόγγυλες λέξεις,
ν’ αντικρίσεις το ψέμα φοβάσαι ξανά,
δες το ύφος που δείχνει τις άδηλες σκέψεις,
και απόφαση πια: πιο καλή η μοναξιά.


14 σχόλια:

  1. Είναι πικρή διαπίστωση, μα η ζωή έχει από όλα κι η μοναξιά, έρχεται μια στιγμή που είναι μονόδρομος...... Πολλά φιλιά φίλε Άρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μοναξιά δεν είναι καλή. Η συνύπαρξη μ’ ένα απύλωτο στόμα είναι χειρότερη. Αλλά και σε πόσες «κανονικές» συνυπάρξεις δεν είναι παρούσα η μοναξιά;
      Να είσαι καλά, αγαπητή μου Joan.

      Διαγραφή
  2. Πολλες φορες η μοναξια ειναι καταφυγιο , αν ειναι επιλογη ειναι μια χαρα για καποιο διαστημα , πολυ ωραιες λεξεις , ωραιο θεμα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. «Για κάποιο διάστημα», «καταφύγιο». Έτσι πράγματι, αγαπητή μου Μαίρη. Πάντως γύρω μας, η μοναξιά με …αιτία δεν σπανίζει καθόλου.

      Διαγραφή
  3. Δεν υπάρχει περίπτωση, άνθρωπος που ασχολείται με τις τέχνες, να μην αποζητά τη μοναξιά. Όσοι δε γράφουν ποίηματα θεωρούν υποχρέωσή τους να την υμνήσουν.
    Συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. «Ό,τι είναι η δίαιτα για το σώμα, είναι η μοναξιά για το πνεύμα», είχε γράψει εύστοχα, ο Γκαίτε, αγαπητή μου Φλώρα.
      Η άποψή σου με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Το γνωρίζω …καλά. Σ’ ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  4. Μοναξιά 4 γράφεις. Να φανταστώ ότι έχουν προηγηθεί άλλες 3;
    Έχω γράψει κι εγώ για τη μοναξιά (ελεύθερο στίχο φυσικά) αλλά εγώ μίλησα για τη φιλία μου μαζί της! Αναγκάστηκα να μάθω να συνυπάρχω μαζί της! Τα τελευταία δέκα χρόνια όταν κλείνω την πόρτα μου είμαι μόνη σε ένα σπίτι 250 τετραγωνικών. Έμαθα να χαμογελώ και να γεμίζω τη ζωή μου χρώματα. Ποτέ δεν θα έβαφα τη δική μου μοναξιά μαύρη!
    Παρ'όλα αυτά φίλε Άρη θαύμασα το στίχο σου για άλλη μία φορά, Μαθήματα παίρνω κάθε φορά που σε διαβάζω!
    Σε ευχαριστώ!

    ΥΓ: Την Παρασκευή το πρωί και για τις επόμενες 7 μέρες θα βγουν τα ποιήματα του 2ου Συμποσίου. Επίσης ως αύριο προλαβαίνεις αν θέλεις να στείλεις στο μέιλ μου ποίημα.
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχουν άλλες τρεις αναρτήσεις Μοναξιά 1, 2 και 3. Στα σκαριά η 5.
      Εξαιρετική η θέση σου για τη μοναξιά, αγαπητή μου Αριστέα. και σθεναρή!
      Στη Μοναξιά 4 εκθέτω τη σύγκριση μιας προβληματικής συνύπαρξης με τη μοναξιά. Πρόκειται για έναν διάλογο της Ανατολής Κ. (μια αγνή ψυχή, που δεν ζει πια) με μένα. Εγώ συνιστούσα τη μοναξιά. Δεν με άκουσε…
      Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου.
      Και εγώ γηράσκω διδασκόμενος…

      Διαγραφή
  5. Aγαπητέ Άρη πάντα βρίσκω ενδιαφέρον όταν τόσο ξεκάθαρα μιλά για μοναξιά ο στίχος... και είναι τόσα αυτά που σε οδηγούν σε αυτήν ... ακόμα και στην ζυγαριά να τα βάλεις όλα μαζί και πάλι η μοναξιά μπορεί να τα κερδίσει...
    Ο στίχος όπως πάντα με νοήματα, θα πρέπει να υπάρχει κάποια συλλογή στίχων σου με αυτό το θέμα όπως ρωτά και η Αριστέα;
    Ναι τα βρήκα τώρα και τα διάβασα... κάθε ποίημα σου διαφορετικό κι όμως τόσο περίτεχνα υφασμένο γύρω από το θέμα της μοναξιάς... νομίζω πως και ώρες, μέρεςνα συζητούσαμε γι αυτήν δεν θα υπήρχε κορεσμός...
    Τελειώνω λέγοντας πως η μοναξιά όταν γίνεται δημιουργία και όχι αρρώστια τότε γίνεται και η καλύτερη φίλη, έτσι πιστεύω τουλάχιστον !

    Και μια και το είχα ξεχάσει αφού τον τελευταίο καιρό
    το μυαλό μου λειτουργεί με χρονοκαθυστέρηση... θέλω
    να σου ευχηθώ Καλή Χρονιά και όλα να σου πάνε καλά...

    Καλό βράδυ :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα, αγαπητή μου Levina, με τον επίλογό σου. Πράγματι η σχέση μοναξιάς και δημιουργίας είναι μοναδική!
      Οι 4 αναρτήσεις για τη Μοναξιά είναι περιπτωσιολογικές. Θα μπορούσα να τις χαρακτηρίσω ως κάμερες που φωτίζουν το ίδιο αντικείμενο από διάφορες θέσεις. Αυτό δηλαδή που γράφεις και συ.
      Το θέμα, όντως ανεξάντλητο.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ για το ουσιαστικό σου σχόλιο.

      Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Οι δικές μου προσωπικές ευχές βρίσκονται στην ανάρτηση «Νέοι φίλοι» 30-12-13.

      Διαγραφή
  6. Η μοναξιά από επιλογή με βρίσκει σύμφωνη φίλε Αρη , αν και καλύτερα θα έλεγα απομόνωση . Από δημιουργικής πλευράς είναι απαραίτητη δε .
    Δεν με φοβίζει η μοναξιά παρά όταν βρίσκομαι με κόσμο και νοιώσω μόνη .
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πράγματι, αγαπητή μου Nikol, η μοναξιά ανάμεσα στους ανθρώπους είναι βαριά. Και παρατηρώντας γύρω μας, διαπιστώνουμε πως πολλοί συνάνθρωποί μας βιώνουν τη μοναξιά παρότι συγκατοικούν με δικούς τους.
    Η άλλη μοναξιά, συνδυασμένη με τη δημιουργικότητα είναι πολλές φορές λυτρωτική.
    Σ’ ευχαριστώ πολύ για την καίρια παρέμβασή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γνώριμα τα μονοπάτια της Ανατολής. Διλήμματα για πολλές γυναίκες. Για κάποιες η μοναξιά είναι κατάρα και αβάσταχτη οδύνη, για άλλες λύτρωση και επανεκκίνηση.
    Είναι συγκινητικό πως κάθε σου ποίημα είναι γραμμένο για κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Σαν φόρος τιμής. Βαραίνει πολύ η αξία και τα νοήματά του.
    Τα σέβη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λύτρωση και επανεκκίνηση. Πράγματι, είναι κρίμα να χαραμίζεται η ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή