Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Να εμμείνουμε


– Σήμερα, πάλι ουρά στο συσσίτιο,
ένα χαμόγελο γύρω δε βρίσκω,
στέκομαι όρθιος, όμως ερείπιο,
λίγο ακόμα κι εδώ θ’ απομείνω.

Ένα σπιτάκι, φτωχός μου παράδεισος,
είκοσι χρόνια δουλειάς να το χτίσω,
τώρα μπροστά μου απρόσμενη άβυσσος,
ούτε αυτό δε μπορώ να κρατήσω.

Κρίση και μαύρες ημέρες ανέχειας,
σήραγγα βλέπω μπροστά μου φραγμένη,
όμηρος είμαι δεινής περιπέτειας,
πίσω η γη, λες και είναι καμένη.

Και από πάνω μου χρόνια οι άσχετοι,
δίχως ιδέα σε θέσεις ευθύνης,
μες στις οθόνες λαλίστατοι κι άνετοι,
διαχειριστές αδαείς τής οδύνης.

– Όμως καιρός να σταθούμε στο ύψος μας,
αξιοπρέπεια πάλι να βρούμε,
να σεβαστούμε τ’ αρχαίο το ήθος μας
και στον κατήφορο ν’ αντισταθούμε.

Μόνο για άξιους πλέον να ψάχνουμε,
στο περιθώριο οι ολετήρες,
διευκολύνσεις παλιές να ξεχάσουμε
και ν’ αρνηθούμε τους ξένους σωτήρες.

Μη φοβηθούμε τη φτώχεια που έφτασε,
γνώση μάς έδωσε μες στους αιώνες,
τόσες φορές από πάνω μας πέρασε,
μα την παλέψαμε με αγώνες.

Θ’ ανακαλύψουμε πάλι τον τόπο μας,
τίποτα δε θ’ αφήσουμε χέρσο,
θα θυμηθούμε τον τίμιο κόπο μας
και των σοφών μας προγόνων το μέτρο.

Λίγη η γη μας, μα χίλιοι τη θέλησαν,
πόσους και πόσους δεν είδε η χώρα,
χίλιες φορές μες στο χάος την έριξαν,
είμαστε πάλι σε κρίσιμη ώρα.

Ό,τι κι αν έρθει, εμείς θα εμμείνουμε,
θα κρατηθεί ζωντανή η ελπίδα,
την Ιστορία μας θα την τιμήσουμε.
Όλα τ’ αξίζει αυτή η Πατρίδα.


8 σχόλια:

  1. Δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ με το πνεύμα των στίχων σου και τα μηνύματά σου!!!
    Αυτό που φοβόμαστε είναι ίσως αυτό που θα μας λυτρώσει.
    "Ότι κι να έρθει, εμείς θα εμμείνουμε..."
    Άρη σ' αυτούς τους δίσεκτους & δύστοκους καιρούς που ζούμε, η γνώμη ανθρώπων που έχουν κατακτήσει τη γνώση και τη σοφία στη ζωή τους, είναι πολύτιμη. Θεωρώ πως οι απόψεις σου έχουν μια ιδιαίτερη βαρύτητα, αφού δεν είναι στείρος πολιτικός λόγος, αλλά καλοδουλεμένοι στίχοι με ευθύβολα μηνύματα και παροτρύνσεις προς όλους.
    Ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζούμε μια διαρκή αναβολή. Μας κακοφαίνεται να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες των συλλογικών μας λαθών. Και συνεχίζουμε σαν τους επαίτες που επιμένουν, ενώ τους προσβάλλουν συνεχώς. Και βουλιάζουμε όλο και βαθύτερα.
      Χάσαμε πολύ χρόνο. Καιρός να μην αφήσουμε τίποτα χέρσο. Και χωρίς φόβο για τη φτώχεια, να πορευτούμε για μια αναγέννηση.
      Καίριο το σχόλιό σου, Μαρία. Σ’ ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  2. Ό,τι χτίσαμε γκρεμίστηκε, ό,τι σάπιο με πάθος υπερασπιστήκαμε μας πρόδωσε...
    Είναι ώρα να αποφασίσουμε, χωρίς φόβο, σε τι θα εμμείνουμε!!!!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην ξεχασμένη μας αξιοπρέπεια. Αυτή θα μας δείξει το δρόμο. Έχουμε μαζέψει πολλή εμπειρία από τα ερείπιά μας και τις προδοσίες.
      Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη.

      Διαγραφή
  3. Όλα τα αξίζει αυτή η πατρίδα και σαν κακό ανέκδοτο έπαιρνε πάντα όσα δεν άξιζε...ελπίζω πως θα έρθει η ώρα να πάρει αυτά που της αξίζουν!

    Να είσαι καλά και καλή Σαρακοστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία.
      Από μας εξαρτάται. Της χρωστάμε όλοι.
      Να είσαι καλά, Μαρία.

      Διαγραφή
  4. Σε κάποιους από αυτά τα αδίστακτα κοράκια, δεν μπορεί να φτάσει αυτό το ποίημα-διαμαρτυρία; Αν και, κάτι τέτοιοι, δεν έχουν τίποτα στο μέρος της καρδιάς... Καλό απόγευμα φίλε Άρη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι τα αδίστακτα κοράκια δεν είναι σε θέση να νιώσουν το παραμικρό.
      Η πατρίδα τους είναι μόνο ο εαυτός τους.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Πέτρα.

      Διαγραφή