Οκτώ στολές κακοραμμένες

Αυτοί που ασχημόνησαν και γίνανε δυνάστες,
αδημονούν να ξαναρθούν· καμία συστολή.

Οι διάδοχοί τους μεριμνούν για τους δικούς τους κράχτες

να διεκπεραιώσουνε την ίδια αποστολή.

Από τους «φίλους» έφτασε με ύφος δεδομένο,

χωρίς εφόσον και εάν, ωμή επιστολή:

«Το έγγραφό μας το γνωστό, το υπογεγραμμένο,

πιστά θα εφαρμόσετε χωρίς αναστολή.

Με όλους σας επίσημη, ρητή η συμφωνία,

η βασική σας μέριμνα, των φόρων διαστολή.

Στα λόγια για συντάγματα και για δημοκρατία,

καιρός να επιφέρετε δεινή περιστολή».

Παλιοί και νέοι προύχοντες με ψέματα γενναία,

αδίστακτοι και πρόθυμοι για την καταστολή.

Και ως αλήθεια θεωρούν και πράξη αναγκαία,

των σημαιών μας τελική να γίνει υποστολή.

Φίλος προθέσεων

Ήταν ωραίος στις ιδέες,

οι συζητήσεις σοβαρές,

είχε λεπτές ευαισθησίες,

διαχυτικός στις αγκαλιές.

Όμως…

ο φίλος τα ’χε μάθει όλα,

ατράνταχτη η σιγουριά,

έλεγε διάβασε πληθώρα

βιβλία ψυχολογικά.

Έβρισκε σ’ όλα ερμηνείες,

προθέσεις διαφορετικές,

τον κυνηγούσαν υποψίες,

διύλιζε τις κριτικές.

Διέγραψε το Δημητράκη

που είχε μια καρδιά χρυσή,

ένα ωραίο σχήμα λόγου

το νόμισε για προσβολή.

Στην άκρη έκανε τη Μαίρη,

καλόβολη κι ευγενική,

κάποια ερώτηση αθώα

τη βρήκε κοροϊδευτική.

Και κάποια μέρα στην κουβέντα,

ξάφνου η έκρηξη οργής,

θεώρησε μια διαφωνία

απόπειρα επιβολής.

Μέσα στο λάθος του ο φίλος,

παγιδευμένος στο θυμό,

ξέχασε κάθε τι ωραίο

κι έσπρωξε φίλο καρδιακό.

                                       Στίχοι για τον αξιόλογο συνάδελφο Σ.

                                       που, τι κρίμα, δε μπόρεσε  μέχρι το τέλος

                                       τής ζωής του να στεριώσει έναν φίλο.

                            

Κυβερνήτες στην παράξενη πολιτεία

Στην εξουσία δεινός δημεγέρτης,

λόγια ωραία, μα κι έργα σωστά, 

των οπαδών λατρεμένος ηγέτης,

όμως ξεφύτρωσαν λάθη πολλά.

Σκάνδαλα, έρωτες, παλινωδίες,

και στα υπόγεια τα τρωκτικά.

Φίλοι καλοί, ενεοί στις βλακείες,

κι από παντού τα πυρά εχθρικά.

Ήρθε στο θώκο ο μέγας εχθρός του,

αν και φθαρμένος σε χρόνια παλιά.

Αντεκδικήσεις ο πρώτος σκοπός του,

παλινορθώσεις με ήθη φθηνά.

Ο δημεγέρτης σε δεύτερη πράξη

αν και το άστρο του είχε καεί,

πρόωρος χάρος ανέλαβε δράση

κι έφερε διάδοχο το λογιστή.

Λόγια πεζά μα και άξια έργα,

ευημερία θολή, στο παρόν.

Της διαπλοκής το επίπεδο μέγα,

οι βολεμένοι στο κόμμα, μπετόν.

Μεταρρυθμίσεων αναζητήσεις,

η κοινωνία δικό της ρυθμό,

με αλχημείες και φαύλες κινήσεις

νόμισμα ξένο, θηλιά στο λαιμό.

Ψήφο σε άλλον με ύφος γενναίο,

έναν καλύτερο ομιλητή,

τ’ όνομα είχε προσόν του σπουδαίο,

διάφοροι είπαν πως έχει πυγμή.

Του παρελθόντος ακμαίοι οι κρίκοι

και η πορεία το ίδιο πεζή,

άλλοι ημέτεροι βρήκαν τσιφλίκι

και το κατάντησαν άγονη γη.

Με υποσχέσεις ο άλλος στο βήμα,

τ’ όνομα είχε κι αυτός για προσόν.

Σαν δεδομένο το ψέμα για χρήμα

κι ήρθε στη χώρα εσμός χορηγών.

Ναυαγοσώστες την άκριτη ώρα,

όμως με ρήτρες – παγίδες  κρυφές,

τόσοι αδιάβαστοι πήραν τη χώρα

και την παρέδωσαν στους δανειστές.

Νέα εκδίωξη, άλλο τιμόνι,

ίδια συνέχεια δίχως πνοή,

λόγια περήφανα, άθλιοι νόμοι,

σε αδιέξοδο η διαδρομή.

Απελπισμένοι στο μαύρο τους χάλι,

βρήκαν στ’ αζήτητα κόμμα μικρό,

σε γενναιότητες πίστεψαν πάλι,

αν και το ένιωθαν το μυστικό…