Υπό διωγμόν

 

Μικρό το διαμέρισμα, λίγος ο ήλιος του,

φθηνό το ενοίκιο, να βολευτούνε.

Για δυο-τρία χρόνια θα μείνουνε είπανε

και κάποια στιγμή σε δικό τους θα μπούνε.

Τα χρόνια κυλήσανε πλήθος τα δίσεκτα,

χορτάσανε διάφορα έωλα λόγια.

Μνημόνια είπανε και αναπόφευκτα,

κουμάντο εγχώρια ξένα λαμόγια.

Μικρό το διαμέρισμα, έγινε μόνιμο,

φθηνό το ενοίκιο δεν είναι τώρα,

τα χρόνια κοντεύουν να γίνουνε είκοσι.

Και νιώθουν πως γίνανε βάρος στη χώρα.

Προκλητικός

 

Πολλά τα ελαττώματά του,

πολλή κι η κατανόησή μου,

πολλές κι οι συγχωρήσεις μου.

Καμία όμως κατανόησή μου

για το χειρότερο ελάττωμά του·

τη μόνιμη αναίδειά του.

Ευτυχώς πλούσιοι!

 

Ευκατάστατοι οι άρχοντες της πόλης,

αρκετοί περιουσία τρανταχτή,

χορτασμένοι από χρήμα κι εξουσία

επί χρόνια ζούνε μέσα στη χλιδή.

Χορτασμένοι από χρήμα κι εξουσία

με γενναίο αμειβόμενοι μισθό,

δεν τους νοιάζει ν’ αποκτήσουν άλλο πλούτο.

Για της πόλης προσπαθούνε το καλό.

Δεν υπάρχει υποψία πως θα κλέψουν

ούτε κίνδυνος να δωροδοκηθούν,

χορτασμένοι από χρήμα κι εξουσία.

Αδιαλείπτως το λαό υπηρετούν!...

Μονολογεί γηραιός φίλος

 

Δέκα χρόνια για το κόμμα τρέξιμο πολύ

κι ούτε ζήτησα ποτέ μου μιαν ανταμοιβή,

πίστευα πως όλοι τρέχαν ανιδιοτελώς,

αγωνία για τη χώρα να τραβήξει εμπρός.

Ο Θανάσης βρήκε θέση στην Ολυμπιακή,

του Αντώνη η γυναίκα στην Αγροτική,

ο Πετράκης ο λουσάτος πόστο στον ΟΤΕ,

τρύπωσε και ο Φανούρης μέσα στον ΟΣΕ.

Προϊστάμενος με ύφος τού Κωστή ο γιος,

σίγουρος πως κάποια μέρα θά ’ναι υπουργός,

Δέκα χρόνια για το κόμμα τρέξιμο πολύ,

αρκετοί τα καταφέραν, έχουν βολευτεί,

άλλοι βρήκανε χρυσάφι σε κρυφές δουλειές,

κάποιοι άκοπα πλουτίσαν ως προμηθευτές.

Τρέχουν οι δεκαετίες, φεύγει ο καιρός.

Αγωνία για τη χώρα να τραβήξει εμπρός.

Άραγε για πόσα χρόνια θά ’χει ο θεός;

Στην πόλη

Στης πόλης τούς δρόμους κλεισμένη η ώρα,

με βιάση και άγχος πολλά τροχοφόρα.

Εδώ οι δουλειές, μα και πλήθος δουλείες,

δρομάκια πηγμένα, αδρές δυσκολίες.

Στην ύπαιθρο χώρα χωριά αδειασμένα,

τα χέρσα χωράφια στ’ αγρίμια δοσμένα,

αγνοί οι αέρηδες ποιους να δροσίσουν;

στην πόλη εμμένουν τα πλήθη να ζήσουν.

Ένας σατράπης που τα είχε όλα

 

αδίστακτος  αήθης  μακιαβέλης  προπετής  

αχρείος  αριβίστας  κακοήθης  εμπαθής 

γελοίος  δοκησίσοφος  βρωμιάρης  κυνικός

χυδαίος  φαυλεπίφαυλος  φαιδρός  προκλητικός    

δόλιος  ανερμάτιστος  αισχρός  ιδιοτελής  

μικρός  μωροφιλόδοξος  αγύρτης  υβριστής   

μηχανορράφος  αλαζών  αγνώμων  μοχθηρός 

διχαστικός  παρακεντές  θρασύς  σιχαμερός  

εαυτολάτρης  μασκαράς  κακόβουλος  αμνήμων       

άδικος  κουτοπόνηρος  φίλαρχος  κομπορρήμων

άφιλος  μούτρο  κάθαρμα  χρηματοθήρας  κλέφτης

δυνάστης  ΞΕΝΟΚΙΝΗΤΟΣ  διεφθαρμένος  ψεύτης 

Με ποια λέξη;

 

Φεύγοντας απ’ τους δικούς σου μιλάς για αποχώρηση.

Αν θα πας με τους εχθρούς σου, θα πούνε για προσχώρηση.

Και άλλες λέξεις θ’ ακουστούν: συμφέρον και απρέπεια,

μπορεί και τυχοδιωκτισμός και αναξιοπρέπεια.

Μα άλλοι θα το δουν αλλιώς, θα πουν αποστασία,

και άλλοι αυστηρότεροι θα πούνε προδοσία.

Και με άλλους στίχους:

1) 

http://arisalbis.blogspot.com/search/label/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

2)

http://arisalbis.blogspot.com/search/label/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82