Δάσκαλοι τότε …

 

Με τα φρονήματά τους δεδομένα  

και με φακέλους πιστοποιημένα,

ολιγογράμματοι και φοβισμένοι,

μετά το κόσκινο διορισμένοι.

Πειθήνιοι φορείς θρησκοληψίας

και πειραγμένης Ιστορίας

για υπηκόους χειραγωγημένους,

στην κάθε εξουσία δεδομένους.

Η πρώτιστη φροντίδα τους τυφλός σωφρονισμός,

η βέργα ανελέητη σε χέρια και κεφάλια,

στις βάρβαρες παλάμες τους τραχύς ο φασισμός.

Δραπέτες απελεύθεροι τραβούσαν στα κοπάδια.

Ξεφεύγαν απ’ το κόσκινο και λίγοι φωτισμένοι,

για την πατρίδα φλογεροί, σωστοί παιδαγωγοί,

στο πλέγμα τού συστήματος γνωστοί, σημαδεμένοι,

μετάθεση δυσμένειας υπόγεια απειλή.

Ο τύπος

 

Ο τύπος ήτανε φαιδρός, μα είχε βρει τους τρόπους

να γίνει απαραίτητος σε σκοτεινούς ανθρώπους.

Οθονοθήρας τακτικός με κάποιες διασυνδέσεις

μεθοδικά ενίσχυε φιλόδοξες προθέσεις.

Σε χρόνο προεκλογικό στο άγχος των κομμάτων

οι μάγειροι ανοίγουνε τους χάρτες ονομάτων.

Ο τύπος ήτανε γνωστός – μοναδικό προσόν του –

στην άκρη το αφήσανε το χείριστο ποιόν του.

Ματαίως αντιδράσανε δυο σοβαρά στελέχη,

οι μάγειροι επέμειναν πως πρέπει να μετέχει.

Ο τύπος υποψήφιος στου κόμματος τη λίστα,

αντίπαλοι καγχάσανε, τον είπανε τουρίστα!

Σωρός στον τύπο οι σταυροί! Στελέχη απορούνε.

Δικαιωμένοι μάγειροι για το λαό μιλούνε!

Απ’ τις οθόνες στη βουλή με ψήφους τρισχιλίων·

εκπρόσωπος ανεύθυνων, ανέγνωμων, γελοίων.

Αδιαφορία

Ακόμα και ακτήμονες

αδιάφοροι κι αμνήμονες.

Πληθώρα οι απέχοντες.

Γελούνε οι κατέχοντες.

Θα μένουν άραγε αδρανείς

μονίμως οι απέχοντες;

να μένουν ανεξέλεγκτοι

αδίστακτοι κατέχοντες;

Μεταστροφές

 

Ευαίσθητος ο συγγραφέας, μάρτυρας μέγας τα γραπτά,

στους προσεγμένους του διαλόγους τα παραδείγματα απτά,

ξεκάθαρα διατυπωμένες απόψεις ανθρωπιστικές,

για τις δομές τής κοινωνίας ιδέες δημοκρατικές.

Στη συγγραφή αριστοτέχνης, σελίδες γοητευτικές,

οι αναγνώστες θαμπωμένοι, οι κριτικές υμνητικές.

Ο λόγος του συγκροτημένος, μια παρουσία σοβαρή,

αγαπητός και δεδομένος σε μια πορεία καθαρή.

Ευαίσθητος ο συγγραφέας. Και ήρθε η μεταστροφή!

Στην αλλαγή τού καθεστώτος απρόσμενη προσαρμογή·

με την αχρεία εξουσία συνεργασία εμφανής.

Οι αναγνώστες ξαφνιασμένοι, η διάψευση πρωτοφανής.

Τα σχόλια εκτεταμένα. Σε κάποια, ξέχειλη οργή.

Αναζητούνε ψυχολόγοι το αίτιο στην αλλαγή.

Σεντονιάδες ξεδιπλώνουν επίμονοι αναλυτές,

παραλληλίζουν περιπτώσεις σε άλλες χώρες κι εποχές.

Ένας ψαγμένος αναγνώστης σαρκαστικά μονολογεί:

ΔΕΣ, ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ, ΓΡΑΦΕ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΠΟΘΕΙ…

 

Χρήσιμες οι διερευνήσεις διανοητών μελετηρών,

καλές κι οι αντιπαραθέσεις και οι ανταλλαγές πυρών.

Μα μη χαθεί η γοητεία που μας χαρίζουν τα γραπτά.

Να μείνει η λογοτεχνία. Σε παρενθέσεις τα στραβά.

 

Εν τη ενώσει

 

Γενναίος ο αγωνιστής,

δυναμικός θηριομάχος,

σπουδαίος οραματιστής,

τραβάει στο δρόμο του μονάχος.

Κι άλλοι τραβούνε μοναχοί

με γενναιότητα και πάθος,

είν’ ο αγώνας τους αγνός,

μα δεδομένο και το λάθος.

Εν τη ενώσει η ισχύς·

κανόνας αποδεδειγμένος.

Αν ο καθένας μοναχός,

είν’ ο εχθρός ευτυχισμένος.

Ψηφοφόροι και ψηφοφόροι

 

α)

Αν και μη προνομιούχος

όμως επιδοματούχος.

Κι άμα τάξουν κάτι ακόμα,

πρόθυμος καλποευνούχος.

β)

Εύκολες οι ερωτήσεις,

ευτυχείς οι απαντήσεις,

τακτική πεπατημένη,

ψηφοφόροι πεπεισμένοι.

γ)

Ανέγνωμος ο εγγονός,

μα ορμηνεύει η γιαγιά:

Ιμείς, πιδί μ’ ανέκαθιν

πάππου προς πάππου βασιλιά!...

δ)

Παλιός κανόνας εκλογών·

υπήκοοι μισοτιμής,

χωρίς ευθύνη το σταυρό,

και θριαμβεύει Γουλιμής!

ε)

Όλοι μαζί στις εκλογές –

γιορτή  «δημοκρατίας» –

ξανά επιβεβαίωση

τής λαϊκής κυριαρχίας!...

 

Μετα-κομμίσεις

 

Για κάποια χρόνια βουλευτής γνωστός και δεδομένος,

στου κόμματός μας τις αρχές ακλόνητα ταγμένος,

προσπάθησα, κοπίασα πολύ σε κάθε κρίση,

κι ας λένε οι κακόγλωσσοι πολλά γι’ αλισβερίσι.

Μα τώρα που τα πράγματα αρχίζουν να σκουραίνουν

κι οι απειλές των αριθμών τα όρια μικραίνουν,

για τις αρχές που έλεγα πως πάντα θα τηρήσω,

με άλλο κόμμα ψάχνω πια να τις υπηρετήσω.

Δεν είναι οι καλοί μισθοί που με απασχολούνε,

η σύνταξη κι οι παροχές για να με συγκινούνε.

Είναι που για τον τόπο μας με καίει η φροντίδα.

Την ψήφο σας λοιπόν ζητώ ξανά, για την πατρίδα!

Με τις κάμερες

 

Με ύφος μελιστάλαχτο στο κοντινό σχολείο,

παιδάκια χαμογελαστά, οι λέξεις φιλικές.

Μια δεύτερη παράσταση και στο γηροκομείο,

ευτυχισμένοι γέροντες, κουβέντες στοργικές.

Ξεχειλισμένη ανθρωπιά, ευαίσθητες εκφράσεις,

με συνοδεία σοβαρή κινήσεις ευγενείς,

τα λόγια που ταιριάζουνε σ’ αυτές τις περιστάσεις,

για όλους τους αδύναμους φροντίδες εμφανείς.

Με βιάση για την προβολή, οι κράχτες αγχωμένοι,

οι μέρες λιγοστεύουνε, οι κάλπες καρτερούν.

Στης πόλης μας τις γειτονιές οι οθονοπαρμένοι

με σιγουριά θα στοιχηθούν το ωσαννά να πουν!

Ανάποδη ευεργεσία

 

Ήταν γνωστός ξεπουλημένος

και κάποιοι τον εξύβρισαν.

Στη δίκη επί εξυβρίσει

ο υβρισθείς δικαιωμένος.

Κι αν ήτανε ξεπουλημένος,

έγινε ξάφνου ένα θύμα,

και είπανε πολλοί «τι κρίμα»!

Ήταν γνωστός ξεπουλημένος.

Τον διαφημίσανε σαν θύμα.

Του βγήκε σε καλό το δήγμα…

Δημοπρασία

– Οχτακόσια!

– Εννιακόσια!

Άλλος;

Εννιακόσια, μία,

εννιακόσια, δύο…

– Εννιακόσια πενήντα!

– Χίλια!

 

Άλλος;

Χίλια, μία,

χίλια, δύο…

…………………………

…………………………

Λόγια βροντερά ν’ ακούω,

να μου δίνουν ψηφοδώρα,

κι ο καλός θεός να σώζει

από τους εχθρούς τη χώρα!