Πάλι ζηλεύεις την τύχη των άλλων,
πάλι λυπάσαι που βλέπεις χαρά,
ό,τι καλό σε γνωστούς και σε φίλους,
είναι για σένα κακή συμφορά.
Δε σ’ έχει αφήσει και σένα η τύχη,
έχεις κι εσύ τις καλές σου στιγμές,
άμα κοιτάξεις τριγύρω το πλήθος,
σπάνιες είναι του κόσμου οι χαρές.
Όμως εσύ επιμένεις να βλέπεις,
σαν πρόβλημά σου το ξένο καλό,
κι όταν οι άλλοι παθαίνουνε νίλες,
δείχνεις να χαίρεσαι για το κακό.
Σαν το σαράκι σε τρων και σε φθείρουν
ζήλεια και φθόνος βαθιά στην ψυχή,
πότε θα νιώσεις πως τούτο το πάθος
της δυστυχίας σου είναι πηγή;
Δες μοναχά τη δική σου πορεία,
άσε τους άλλους να παν στην ευχή.
Σκέψη κακή, διαρκής η πικρία,
άκακη σκέψη, γλυκιά η ζωή.
