Ο Μηδοκής

Επίμονος και ευφυής,

για όλα είχε ενδιαφέρον,

και πολυπράγμων και θρασύς

και πάνω απ’ όλα το συμφέρον.

Στην έκθεση καλοί βαθμοί,

λέξεις αράδιαζε γενναίες,

μα δεν του καίγονταν καρφί

για του καιρού μας τις ιδέες.

Κινήσαμε για τις σπουδές,

μέσα στα χρόνια μας χαμένοι,

και οι παλιοί συμμαθητές

σε δέκα πλάτη σκορπισμένοι.

Το πού και τι ο Μηδοκής,

το πώς Αθήνα η πορεία,

σε έντυπο περιωπής

μια θολωμένη ιστορία.

Αρθρογραφία ταιριαστή

ανάλογα τη συγκυρία,

στον αναγνώστη αρεστή,

να παραμένει πελατεία.

Στης ευφορίας τον καιρό

σε έντυπο της εξουσίας,

το πόστο ήταν ισχυρό

και παχυλής αντιμισθίας.

Μα «στη ζωή τα πάντα ρει»,

η προσφιλής του θεωρία,

της εξουσίας αλλαγή,

γι’ αυτόν καινούρια ευκαιρία.

Ο Μηδοκής αρθρογραφεί

με λέξεις πάντοτε γενναίες

και δεν του καίγεται καρφί

για οποιεσδήποτε ιδέες…