Τι
είναι η πατρίδα μας; μην είν’ οι κάμποι;
Μην
είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά;
…………………………………………..…..…
Μην
είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι
και
κάθε χώρα της με τα χωριά;
………………………………………..……….
Όλα
πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα,
και
κάτι που ’χουμε μες την καρδιά
και
λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και
κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!
Ιωάννης Πολέμης
1862-1924
………… …………
………… …………
Όχι,
παλιέ μας ποιητή,
αλλάξανε
τα δεδομένα,
εμείς
προκόψαμε πολύ!
Τα
πάντα τώρα αλλαγμένα.
Φωτοβολταϊκά
στους κάμπους,
ποτάμια
διασωληνωμένα,
ανεμοσίδερα
στα όρη,
αρχαία
δάση ξυρισμένα.
Αυτή
’ναι η πατρίδα μας,
στον
εικοστό πρώτο αιώνα,
με
οδηγούς «επενδυτές»
στον
χρηματόφιλο αγώνα!
Πόσο επίκαιρο, πόσο αληθινό. Μια οικτρή πραγματικότητα για το στάτους της πατρίδας μας, απόρροια του τρόπου αντίληψης των αρχόντων, που κρατάνε τις τύχες της στα χέρια τους. Φυσικά και με δική μας ευθύνη και μάλιστα σοβαρή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου, Άρη μου.
Λιμάνια, αεροδρόμια, νερά, επιχειρήσεις κλπ.
ΔιαγραφήΤώρα πουλάμε και το ελληνικό τοπίο.
Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο ξεπούλημα.
Μέσα σε ένα κλίμα αδιαφορίας των περισσοτέρων.
Σ’ ευχαριστώ, Γιάννη!