Ελεεινό
το Σύστημα στις πιο πολλές του εκδοχές,
κι
ένας πολίτης νουνεχής για όλα νιώθει ενοχές
που κάθεται αμέτοχος χωρίς να κάνει τίποτα,
κοιτώντας
τούς τυχάρπαστους να φέρονται ασύδοτα.
Και
πήρε την απόφαση να βγει απ’ την απάθεια,
σ’
αυτό το φαύλο Σύστημα να κάνει μια προσπάθεια.
Με
λόγια επαινετικά στο Κόμμα τον δεχτήκανε,
τις
θέσεις που διατύπωσε ελκυστικές τις βρήκανε.
Συσκέψεις
και συνέδρια, αυτός σε ετοιμότητα
να
θέτει τα ζητήματα για τη σωστή ποιότητα.
Μιλούσε
για υπάρχοντα υπόγεια συμφέροντα
υποκριτών
που κόπτονταν για τίμια και δέοντα.
Αυτήν
την παρρησία του πολλοί την εκτιμήσανε,
τη
θετική του συμβολή στελέχη την τονίσανε.
Βέβαια
στα συνέδρια παρέμεναν τα θέματα,
οι
διακηρύξεις ηχηρές, παράλληλα τα ψέματα.
Ελάχιστα
κατάφερε, μα δεν αποθαρρύνθηκε,
κι
αν κάποιοι τον προγκίξανε, εκείνος δεν πτοήθηκε.
Δε
σταματά να προσπαθεί κι ας έχει τα χρονάκια του.
Έστω
μικρή, δικαίωση τα λίγα λιθαράκια του.
