Αφού
πιστεύεις κι αγαπάς πάνω απ’ όλα το εγώ,
εσύ,
που τόσο εκτιμάς τον εαυτό σου το σοφό,
κι
οι άλλοι δεν κατανοούν και ούτε θέλουν να σ’ ακούν,
μάλλον
καιρός να τραβηχτείς, να πάψουν πια να σ’ ενοχλούν.
Σε
μακρινό ασκηταριό, να μη σε φτάνει το κακό,
εκεί
μαζί με το εγώ και μες στον αυτοθαυμασμό,
ν’
απολαμβάνεις τους τρανούς μοναδικούς σου λογισμούς,
να
μυκτηρίζεις νοερά τους τιποτένιους διπλανούς.
Το
ίνδαλμά σου το γνωστό μες στον καθρέφτη να θωρείς,
με
του εγώ σου το θεό στο άπειρο να προχωρείς!
