Έρχεσαι μπόρα ξαφνική
στης σκονισμένης άπνοιας το τέλμα,
βαριές σταγόνες στον αέρα,
ο φόβος στη ραγδαία σου οργή.
Με βία οι βροντές σου και οι λάμψεις,
ατίθασο θηρίο το νερό,
σαρωτική στο πέρασμά σου,
κρίσιμο κάθε σου λεπτό.
Σαν έρθει η καινούρια νηνεμία
κι εμφανιστούνε οι απρόσμενες φθορές,
του χτες αναβολές και ραθυμίες
σηκώνουν σκεπασμένες ενοχές.
Μια ταραχή η κάθε μπόρα,
η απειλή της ρημαδιό,
ό,τι σαθρό το ξεσκεπάζει,
ταρακουνάει το παλιό.
Μα το βαθύρριζο αντέχει,
δεν τον φοβάται τον καιρό.
