Μέρες και νύχτες, διανύεις με πάθος
δρόμους μυστήριους κυτταρικούς,
ψάχνεις στις βάσεις το κρίσιμο λάθος,
ανακαλύπτεις κρυφούς κωδικούς.
Σε μιτοχόνδρια και σε πυρήνες
μνήμες ζητάς γενεών παλαιών,
εξερευνάς αδελφές χρωματίδες
και τις ατέλειες αντιγραφών.
Κι όσο εγγίζεις βαθιά την αλήθεια,
βρίσκεις μπροστά σου αρχέγονο φως,
αποδομείς των γραφών παραμύθια,
γίνεσαι πλέον ο νέος θεός.
Νέε θεέ τής μεγάλης ευθύνης,
άνθρωπος είσαι, σε είπαν σοφό.
Μη γίνεις αίτιος νέας οδύνης.
Τον Ιπποκράτη* σωστό οδηγό.
*«Ωφελέειν, μη
βλάπτειν»
