Αν χιονίζει και αν βρέχει, πάντα σταθερός,
καλοκαίρι και χειμώνα τρέχει ο μισθός,
η καρέκλα περιμένει κάθε πρωινό
και στον τοίχο το ρολόι στο γνωστό ρυθμό.
Πάντα στην υπηρεσία είμαι συνεπής,
όσο και στραβός να είναι ο διευθυντής,
κι όταν κάθε τόσο αλλάζει με τις εκλογές,
μέσα μου ξυπνάνε πάλι κάποιες ενοχές.
Όταν βλέπω αδικίες και χοντρές δουλειές
με υπόγειες διαβάσεις και με πονηριές,
συναδέλφους με γραβάτα αξιοπρεπή,
με χαμόγελο βαμμένο, χέρι όμως μακρύ,
στα χαρτιά μου εγώ γερμένος μένω σοβαρός,
δε μ’ αρέσει, αλλά λέω, τρέχει ο μισθός.
Στου μητρώου τις σελίδες γράφω αριθμούς,
ονομάτων, επωνύμων νέους κωδικούς,
ο συνάδελφός μου δίπλα όλο γελαστός,
ο απέναντί μου στέκει πάντα σκεφτικός.
Τώρα πια τριάντα χρόνια σίγουρη δουλειά,
απαράλλαχτες οι μέρες μέσα στα χαρτιά,
σίγουρος και δεδομένος είναι ο μισθός,
σίγουρος και δεδομένος είναι κι ο ζυγός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου